@article{Matan_2020, title={Termin na wydanie decyzji o ustaleniu opłaty adiacenckiej (art. 145 ust. 2 u.g.n.): Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 8 października 2019 r., I OSK 85/18 oraz Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 16 października 2019 r., I OSK 200/18}, url={https://czasopisma.bg.ug.edu.pl/index.php/gdanskie_studia_prawnicze/article/view/5102}, DOI={10.26881/gsp.2020.2.12}, abstractNote={<div class="page" title="Page 21"> <div class="layoutArea"> <div class="column"> <p>Jak przyjął NSA w komentowanych wyrokach, w sytuacji gdy przed upływem trzyletniego terminu materialnoprawnego wydana została decyzja organu pierwszej instancji, późniejsze jej uchylenie nie wyłącza możliwości ustalenia opłaty adiacenckiej poprzez wydanie kolejnej decyzji. Pogląd ten nie zasługuje na aprobatę, bowiem samo wniesienie odwołania powoduje upadek decyzji organu pierwszej instancji. Staje się ona jedynie „określoną propozycją” co do treści rozstrzygnięcia. Odwołanie w postępowaniu administracyjnym powoduje przeniesienie pełnej kompetencji do rozstrzygnięcia sprawy na organ wyższego stopnia z tym skutkiem, że orzeczenie pierwszej instancji automatycznie upada. Jeśli orzeczenie organu odwoławczego ma charakter merytoryczny, to ono w istocie rozstrzyga sprawę.</p> <p>Wobec tego wyeliminowanie z obrotu prawnego decyzji pierwszoinstancyjnej tak ze względu na wniesione odwołanie, jak i w wyniku wyroku sądu administracyjnego powoduje utratę kompetencji organu administracji do orzekania w sprawie. To z kolei skutkuje koniecznością umorzenia postępowania.</p> </div> </div> </div>}, number={2(46)/2020}, journal={Gdańskie Studia Prawnicze}, author={Matan, Andrzej}, year={2020}, month={cze.}, pages={179–200} }