Uniwersyteckie Czasopisma NaukoweCzłonkostwo w UE a konkurencyjność eksportu – struktury eksportu Polski i Słowacji na tle Bułgarii i Rumunii oraz ich konwergencja do wzorca niemieckiego w latach 2000–2014
Słowa kluczowe:
konkurencyjność eksportu, konwergencja struktury eksportu, gospodarki doganiająceAbstrakt
Konkurencyjność gospodarki narodowej wiąże się z zestawem cech umożliwiających strukturalne dostosowanie do światowych trendów technologicznych i w efekcie wzrost poziomu życia mieszkańców. Celem artykułu jest ocena konkurencyjności Polski i Słowacji (w UE od 2004 r.) oraz Bułgarii i Rumunii (w UE od 2007 r.) przez pryzmat konwergencji struktur ich eksportu do wzorca Niemiec, najsilniejszej gospodarki UE, w latach 2000–2014. Analiza empiryczna opiera się na koncepcji ujawnionych przewag względnych (RCA) Balassy [1965] w ujęciu dynamicznym. Opieramy się na statystykach handlu baz UN według klasyfikacji SITC Rev. 3, zgodnie z metodą Wysokińskiej [1997] dokonując grupowania towarów eksportowych według intensywności wykorzystania czynników. W latach 2000–2014 struktury eksportu analizowanych gospodarek ewoluowały w kierunku specjalizacji opartej na wiedzy, ale przemiany obejmowały odmienne grupy towarowe i charakteryzowała je różna intensywność. Gospodarki utrzymały przewagi w eksporcie towarów niezaawansowanych technologicznie (surowco- i pracochłonnych). Hipoteza, zgodnie z którą kraje najbardziej opóźnione technologicznie w stosunku do Niemiec na początku analizowanego okresu dokonały największego przyspieszenia (konwergencja specjalizacji eksportu), jest prawdziwa tylko w wypadku Rumunii.
Downloads
Bibliografia
Abramowitz M., 1986, Catching up, forging ahead, and falling behind, The Journal of Economic History, vol. 46, no. 2.
Balassa B., 1965, Trade liberalisation and ‘revealed’ comparative advantage, The Manchester School, vol. 33, no. 2.
Bass H., 2016, Tunisia’s progress in integration into global value chains: Achievements and obstacles, Contribution to African Development Perspectives Yearbook (ADPY): Africa’s Progress in Regional and Global Economic Integration, vol. 18.
Bieńkowski W., Weresa M., Czajkowski Z., Gomułka M., Brocka-Palacz B., Latoszek E., Misala J. (eds.), 2008, Czynniki i miary międzynarodowej konkurencyjności gospodarek w kontekście globalizacji – wstępne wyniki badań (no. 284), Szkoła Główna Handlowa.
Czarny E., Śledziewska K., 2012, Międzynarodowa współpraca gospodarcza w warunkach kryzysu. Wnioski dla Polski, PWE Polskie Wydawnictwo Ekonomiczne, Warszawa.
Czarny E., Żmuda M., 2017, Competitiveness of a catching-up economy as ability to close technological gap: Evolution of the EU-10 exports specialization towards the German pattern, CBS Working Paper 4.
Lollar J. G., Beheshti H.M., Whitlow B.J., 2010, The role of integrative technology in competitiveness, Competitiveness Review, vol. 20, no. 5.
Lonska J., Boronenko V., 2015, Rethinking competitiveness and human development in global comparative researches, Procedia Economics and Finance, vol. 23.
Peretto P., 1990, Technology, learning opportunity and international competitiveness: Some empirical evidence with panel data, Giornale Degli Economisti E Annali Di Economia.
Reinert E., 1995, Competitiveness and its predecessors – a 500-year cross-national perspective, Structural Change and Economic Dynamics, vol. 6.
Wysokińska Z., 1997, Aspekty technologiczne konkurencyjności międzynarodowej Unii Europejskiej oraz Polski, Studia Europejskie, vol. 2.
Wysokińska Z., Witkowska J., 1999, Integracja europejska. Rozwój rynków, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa–Łódź.
Zaghini A., 2003, Trade advantages and specialisation dynamics in acceding countries, European Central Bank Working Paper no. 249.
Żmuda M., 2017, Taxonomy of international competitiveness, Journal of Management and Business Administration. Central Europe, vol. 25, no. 3.
