Uniwersyteckie Czasopisma NaukoweEmpiryczna weryfikacja modeli ekonomiczno-finansowych wyceny akcji spółek giełdowych należących do segmentu 250 plus
Słowa kluczowe:
rachunkowość, instrumenty finansowe, wartość godziwa, akcjeAbstrakt
Kwestia wyceny akcji, jak i innych instrumentów finansowych, stwarza wiele problemów w teorii i praktyce rachunkowości. Przyczyną takiego stanu rzeczy jest stosowanie do wyceny instrumentów finansowych kategorii wartości godziwej. Wedle tej kategorii rozróżnia się dwa podstawowe rodzaje akcji, a mianowicie akcje posiadające ceny z aktywnego rynku oraz akcje, dla których takie ceny i rynek nie istnieją. Pierwsze wycenia się na podstawie zasad i kategorii rachunkowych. Do wyceny drugich stosuje się modele i techniki szacowania wartości.
Przedstawione w niniejszym artykule wyniki badań prowadzą do wniosku, że jeśli nie można do wyceny bilansowej akcji zastosować wartości godziwej pochodzącej z aktywnego rynku, to stosując metody i techniki szacowania wartości, należy w badanym okresie zastosować model HEV oparty na rocznej stopie zwrotu wolnej od ryzyka oraz modele DCF wykorzystujące roczną stopę zwrotu indeksu WIG20 i średni miesięczny przyrost rocznej stopy zwrotu indeksu WIG20.
Downloads
Bibliografia
Literatura
Bielawski P. (2007), Wycena bilansowa instrumentów finansowych na przykładzie strategii strangle, „Zeszyty Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie”, nr 752.
Bielawski P. (2008), The Theoretical Structure of the Accounting of Financial Instruments – an Outline, w: General Accounting Theory. Evolution and Design for Efficiency, ed. I. Górowski, Warsaw, Academic and Professional Press.
Bielawski P. (2010), Modele wyceny bilansowej instrumentów finansowych w świetle ogólnej teorii rachunkowości, „Zeszyty Naukowe, Seria specjalna: Monografie”, nr 197, Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie, Kraków.
Bielawski P. (2013), Wycena bilansowa akcji w teorii i praktyce rachunkowości, „Zeszyty Naukowe, Seria specjalna: Monografie”, nr 227, Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie, Kraków.
Bielawski P. (2015), Purchasing Price and Fair Value as the Basic Measures of the Value of Synthetic Financial Instruments, „Актуальні проблеми економіки”, № 10 (172), Kyiv.
Bielawski P. (2016), Value Measures in Accounting and Valuating Financial Instruments, „Актуальні проблеми економіки”, № 1 (175).
Brealey R.A., Myers S.C. (1991), Principles of Corporate Finance, McGraw-Hill, New York.
Dobija M. (1995), Antyinflacyjna interpretacja zasady kosztu historycznego, „Zeszyty Teoretyczne Rady Naukowej”, t. 32, SKwP, Warszawa.
Hendriksen E.S., Van Breda M.F (2002), Teoria rachunkowości, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
Jajuga K., Jajuga T. (1998), Inwestycje, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
Lintner J. (1965), Security Prices, Risk and Maximal Gains from Diversification, „The Journal of Finance”, Vol. 20, No. 4.
Luenberger D.G. (2003), Teoria inwestycji finansowych, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
Międzynarodowe Standardy Sprawozdawczości Finansowej (2011), IASB – SKwP, Warszawa.
Mossin J. (1966), Equilibrium in a Capital Asset Market, „Econometrica”, Vol. 34, No. 4.
Riahi-Belkaoui A. (2000), Accounting Theory, Business Press Thomson Learning, London.
Sharpe W.F. (1964), Capital Asset Prices: A Theory of Market Equlibrium Under Condition of Risk, „The Journal of Finance”, Vol. 19, No. 3.
Wolk H.I., Tearney M.G. (1997), Accounting Theory – A Conceptual and Institutional Approach, South-Western College Publishing, Cincinnati, Ohio.
