Problem przedstawicielstwa w otwartych funduszach emerytalnych. Rola depozytariusza
Słowa kluczowe:
nadzór korporacyjny, fundusze emerytalne, problem agencjiAbstrakt
W opracowaniu dokonano charakterystyki relacji agencyjnej w funduszach emerytalnych. Całość rozważań osadzono w teorii agencji. Przyjęto, że fundusz emerytalny to sieć porozumień kontraktowych. Cechą tych porozumień jest ich niekompletność. Rozważania osadzono w warunkach gospodarki polskiej, odnosząc je do otwartych funduszy emerytalnych. W polskiej ustawie otwartym funduszom emerytalnym nadano osobowość prawną. Organem otwartego funduszu emerytalnego jest powszechne towarzystwo emerytalne, zorganizowane w formie spółki akcyjnej. W strukturze organizacyjnej otwartego funduszu emerytalnego brak jest organu reprezentującego interes członka funduszu. Ciężar nadzoru spoczywa na podmiotach zewnętrznych. Celem artykułu jest więc określenie miejsca i roli depozytariusza w nadzorze korporacyjnym otwartych funduszy emerytalnych. Zaproponowano, aby na gruncie prawnym ograniczyć zakres podmiotów uprawnionych do pełnienia funkcji depozytariusza. Przyjęto bowiem argumentację, iż zbyt szeroki zakres podmiotów uprawnionych do pełnienia tej funkcji obniża jakość nadzoru korporacyjnego w funduszach emerytalnych.
Downloads
Bibliografia
Ambachtsheer K.P. (2007), Pension Revolution. A Solution to the Pensions Crisis, John Wiley & Sons, Inc., Hoboken, New Jersey.
Apanowicz J. (2002), Metodologia ogólna, Bernardinum, Gdynia.
Ashcroft J., Yermo J., Stewart F. (2011), Regulatory and supervisory context for occupational pension provision, w: P. Thornton, D. Fleming (eds.), Good Governance for Pension Schemes, Cambridge University Press, New York.
Bank for International Settlements (2003), Incentive structures in institutional asset management and their implications for financial markets, Report submitted by a Working Group established by the Committee on the Global Financial System, Bank for International Settlements, Basel, March http://www.bis.org/publ/cgfs21.pdf, dostęp: 2.09.2017.
Besley T., Prat A. (2003), Pension Fund Governance and the Choice Between Defined Benefit And Defined Contribution Plans, The Institute For Fiscal Studies WP03/09, June 4, https://www.ifs.org.uk/wps/wp0309.pdf, dostęp: 29.08.2017.
Clark G.L. (2004), Pension fund governance: expertise and organizational form, „Journal of Pension Economics & Finance”, Vol. 3, No. 2.
Dias L.P. (2006), Governance of Brazilian Pension Funds, http://law.bepress.com/cgi/viewcontent.cgi?article=6568&context=expresso, dostęp: 30.08.2017.
Eisenhardt K.M. (1989), Agency Theory: An Assessment and Review, „The Academy of Management Review”, Vol. 14, No. 1.
Hess D., Impavido G. (2004), Governance of Public Pension Funds: Lessons from Corporate Governance and International Evidence, w: Musalem A.R., Palacios R.J. (eds.), Public Pension Fund Management. Governance, Accountability, and Investment Policies. Proceedings of the Second Public Pension Fund Management Conference, May 2003, The International Bank for Reconstruction and Development / The World Bank, Washington, D.C,. https://openknowledge.worldbank.org/bitstream/handle/10986/14880/302250PAPER0public0pension.pdf?sequence=1&isAllowed=y, dostęp: 30.08.2017.
Jensen M.C., Meckling W.H. (1976), Theory Of The Firm: Managerial Behavior, Agency Costs and Ownership Structure, „Journal of Financial Economics” Vol. 3, No. 4, http://www.sciencedirect.com/science/article/pii/0304405X7690026X, dostęp: 29.08.2017.
Samborski A. (2014), Nadzór korporacyjny w funduszach emerytalnych. Przykład dobrowolnych funduszy emerytalnych, „Studia Prawno-Ekonomiczne”, t. XCI/2.
Samborski A. (2016), Problem przedstawicielstwa w otwartych funduszach emerytalnych – wybrane aspekty, „Studia Prawno-Ekonomiczne”, t. C.
Shapiro S.P. (2005), Agency Theory, „Annual Review of Sociology”, Vol. 31.
Sy W. (2008), Pension Governance in Australia: An Anatomy and an Interpretation, „Rotman International Journal of Pension Management”, Vol. 1, No. 1.
Ustawa z dnia 28 sierpnia 1997 r. o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 870 z późn. zm.
Weir C., Laing D., McKnight P.J. (2002), Internal and External Governance Mechanisms: Their Impact on the Performance of Large UK Public Companies, „Journal of Business Finance & Accounting”, Vol. 29, No. 5–6.
Willis Towers Watson (2017), A Guide to Fiduciary Management, Willis Towers Watson, London, https://www.towerswatson.com/en-GB/Insights/IC-Types/Technical-Regulatory/2014/Guide-to-fiduciary-management, dostęp: 28.08.2017.
Wolter A., Ignatowicz J., Stefaniuk K. (2001), Prawo cywilne. Zarys części ogólnej, LexisNexis, Warszawa.
Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 13 listopada 2001 r., II SA 2600/00, http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/12C6134218, dostęp: 24.09.2017.
Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 16 grudnia 2015 r., I FSK 1539/14, http://orzeczenia.nsa.gov.pl/doc/8641CBC86F, dostęp: 24.09.2017.
Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 18 maja 2001 r., III RN 197/00, http://www.sn.pl/sites/orzecznictwo/Orzeczenia1/III%20RN%20197-00.pdf, dostęp: 24.09.2017.