Uniwersyteckie Czasopisma NaukoweSukces zespołu performerskiego – próba operacjonalizacji
Słowa kluczowe:
rynek doznań, kreatywność zespołów, dobrostan, skala semantycznaAbstrakt
Przedmiotem niniejszych rozważań uczyniono pracę zespołową artystów-performerów (funkcjonujących m.in. w organizacjach, których misją jest zaspokojenie potrzeb kulturalnych), a celem – opracowanie narzędzia do oceny ich sukcesu. Artykuł prezentuje – wypracowaną na bazie studium literatury przedmiotu – metodykę badawczą określania dwóch podstawowych wymiarów sukcesu zespołów performerskich, zoperacjonalizowanych na kilkanaście zmiennych, a także demonstruje przykład jej zastosowania.
Downloads
Bibliografia
Amabile T.M. (1982), Social psychology of creativity: A consensual assesssment technique, „Journal of Personality and Social Psychology”, Vol. 43, No. 5.
Armutat S. (2009), Lebensereignisorientiertes Personalmanagement. Eine Antwort auf die demografische Herausforderung, W. Berelsmann Verlag, Bielefeld.
Auslander P. (2012), Digital Liveness. A Historico-Philosophical Perspective, „A Journal of Performance and Art”, Vol. 34, No. 3.
Babbie E. (2013), Podstawy badań społecznych, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
Besemer S., O Quin K. (1993), Assessing creative products: Progress and potential, w: S.G. Isaksen, M.C. Murdock, R.L. Firestien, D.J. Treffinger (eds.), Nurturing and developing creativity: The emergence of a discipline, Ablex, Norwood, New York.
Brandstaetter U. (2014), Aesthetische Erfahrung. Handbuch Kulturelle Bildung, www.kubi-online.de/artikel/aesthetische-erfahrung, dostęp: 22.01.2014.
Bruner J.S. (1978), Warunki działalności twórczej, w: J.S. Bruner (red.), Poza dostarczone informacje: Studia z psychologii poznawania, PWN, Warszawa.
Czekaj J., Ziębicki B. (2013), Pozytywna nauka o organizacji na tle ewolucji teorii i koncepcji zarządzania, „Organizacja i Kierowanie”, nr 3.
Gellert M., Nowak C. (2008), Zespół, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Sopot.
Guilford J.P. (1978), Natura inteligencji człowieka, PWN, Warszawa.
Jacukowicz Z. (2002), Praca i jej opłacanie. System taryfowy. Przykładowy taryfikator kwalifikacyjny, ODDK, Gdańsk.
Jaremczuk K., Molter A. (2016), Idee formatywne w procesie dążenia do sukcesu organizacji, „Zarządzanie i Finanse”, nr 2, cz. 2.
Lipka A., Waszczak S., Winnicka-Wejs A. (2013), Aktywność twórcza a pracoholizm. Jak utrzymać kapitał kreatywności pracowników?, Difin, Warszawa.
Mersch D. (2002), Ereignis und Aura. Untersuchungen zu einer Aesthetik des Performativen, Suhrkamp Verlag, Frankfurt a/M.
Nash L., Stevenson H. (2006), Czym naprawdę jest sukces?, „Harvard Business Review Polska”, nr 38.
Nęcka E. (2012), Psychologia twórczości, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne, Sopot.
Phelan P. (1993), Unmarked. The Politics of Performance, Routledge, New York, London.
Stabryła A. (2016), Zdolność rozwojowa jako główna determinanta osiągnięć przedsiębiorstwa, „Zarządzanie i Finanse”, nr 2, cz. 2.
Styś A., Styś S. (2016), Sukces organizacji – opcja marketingowa, „Zarządzanie i Finanse”, nr 2, cz. 2.
Torrance E.E. (1974), Torrance tests of creative thinking, IL:Scholastic Testing Services, Bensenvillwille.
Triandis H.C. (2004), Kultura a subiektywny dobrostan, w: J. Czapiński (red.), Psychologia pozytywna. Nauka o szczęściu, zdrowiu, sile i cnotach człowieka, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.
