Strategia dywersyfikacji z perspektywy szkoły planistycznej

Autor

  • Edyta Maria Pieniacka Akademia Wychowania Fizycznego we Wrocławiu

Słowa kluczowe:

dywersyfikacja, nurt planistyczny, strategia, rozwój przedsiębiorstwa, szkoły zarządzania strategicznego

Abstrakt

Dywersyfikacja jest traktowana w literaturze przedmiotu jako najbardziej radykalny, ale jednocześnie dominujący kierunek rozwoju organizacji. Przedstawiciele środowisk naukowych oraz praktyki biznesu nierzadko w sposób krytyczny odnoszą się do jej potencjału i możliwości generowania przez nią wartości. Precyzując, dywersyfikacja pozostaje dla wielu niezrozumiałą kategorią. Prymarnym aspektem staje się dostarczanie wiedzy w tym zakresie, bowiem żeby mogła być ona użyteczna dla świata biznesu i efektywnie przez ten świat wykorzystywana, musi być przede wszystkim przez niego zrozumiała.

Na przestrzeni lat poglądy na temat strategii dywersyfikacji ewoluowały. W ramach pojawiających się nurtów myślenia strategicznego przyjmowano odmienne założenia, co spowodowało, iż jej postać również się zmieniała.

W opracowaniu podjęto dyskusję nad konceptualizacją strategii dywersyfikacji w ujęciu planistycznym. Autorka prezentowanego artykułu koncentruje się na najważniejszych kwestiach, które istotnie wpłynęły na kreację strategii dywersyfikacji w podejściu planistycznym. Przyjęta optyka wyjaśnia, w jaki sposób pojmowano strategię dywersyfikacji w latach 1950–1970. Badania literaturowe w tym obszarze zostały przeprowadzone na potrzeby pracy doktorskiej pt. "Strategia dywersyfikacji w ujęciu zasobowym".

Downloads

Download data is not yet available.

Bibliografia

Ansoff H. (1965), Corporate Strategy, New York, McGraw-Hill.

Ansoff H. (1957), Strategies for Diversification, „Harvard Business Review”, Vol. 35, No. 5.

Chandler A.D. (1962), Strategy and Structure, MIT Press, Cambridge.

Goold M., Campbell A., Alexander M. (1994), Corporate-Level Strategy. Creating in the Multibusiness Company, John Wiley &Sons, Inc.

Goold M., Campbell A. (1998), Desperately seeking synergy, „Harvard Business Review”, September-October.

Hall W.K. (1978), SBUs: Hot, New Topic in the Management of Diversification, „Business Horizons”, Vol. 21, No. 1.

Katz R.L. (1955), Skills of an Effective Administrator. Performance depends on fundamental skills rather than personality traits, „Harvard Business Review”, January-February.

Krupski R., Niemczyk J., Stańczyk-Hugiet E. (2009), Koncepcje strategii organizacji, PWE, Warszawa.

Niemczyk J. (2013), Strategia. Od planu do sieci, Uniwersytet Wrocławski, Wrocław.

Porter M.E. (1985), Competitive Advantage: Creating and Sustaining Superior Performance, The Free Press, New York.

Rumelt R.P. (1974), Strategy, Structure, and Economic Performance, Harvard University Press, Boston.

Rumelt R.P. (1984), Towards of Strategic Theory of the Firm, w: Lamb R.B. (ed.), Competitive Strategic Management, Englewood Cliffs, Prentice-Hall, New York.

Vancil R.F., Lorange P. (1975), Strategic planning in diversified company, „Harvard Business Review”, January-February.

Pobrania

Opublikowane

2018-10-17

Jak cytować

Pieniacka, E. M. (2018). Strategia dywersyfikacji z perspektywy szkoły planistycznej. Zarządzanie I Finanse, 16(3.2), 221–235. Pobrano z https://czasopisma.bg.ug.edu.pl/index.php/zif/article/view/7690

Numer

Dział

Artykuły