Specjaliści jako kluczowa grupa pracowników wiedzy w organizacji i gospodarce

Autor

  • Bartosz Surawski Uniwersytet Morski w Gdyni

Słowa kluczowe:

pracownicy wiedzy, praca oparta na wiedzy, specjaliści, profesjonaliści, ISCO

Abstrakt

Kategoria „pracowników wiedzy” weszła na stałe do języka zarządzania, stała się terminem popularnym, modnym, ale używanym z dużą swobodą definicyjną lub bez definiowania. Autor nie zamierzał proponować kolejnej definicji. Jednym ze sposobów definiowania pojęcia jest ukazywanie jego obszaru znaczeniowego poprzez wskazywanie granic i części wspólnych z pojęciami bliskoznacznymi, „sąsiadującymi”. Celem tego artykułu jest pogłębienie rozumienia terminu „pracownik wiedzy” przez powiązanie z wachlarzem terminów bliskoznacznych, dawniejszych i obecnych. Pozwoliłoby to wskazać kategorie pracowników, które najbardziej jednoznacznie można nazwać pracownikami wiedzy.

Zdaniem autora taką kategorią są „specjaliści”. Definiowani zgodnie z ISCO-08 są największym jednoznacznie identyfikowalnym podzbiorem pracowników wiedzy, złożonym praktycznie wyłącznie z nich – niejako rdzeniem tej grupy, poza którym można znaleźć ich mniejsze grupy wśród menedżerów i techników. Specjalistów można zidentyfikować tak na poziomie pojedynczej organizacji, jak i całej gospodarki. Ponieważ statystyki ich liczebności są powszechnie prowadzone w większości krajów świata należących do ILO, daje to możliwość szczegółowego śledzenia przyrostu tej grupy zawodowej i porównań międzynarodowych.

Downloads

Download data is not yet available.

Bibliografia

Baumol W.J., Blackman S.A., Wolff E.N. (1989), Productivity and American Leadership: The Long View, MIT Press, Cambridge.

Davenport T.H. (2006), Thinking for a living, How to get better performance and results from Knowledge Workers?, Harvard Business School Press, Boston.

Drucker P.F. (1965), Is Business Letting Young People Down?, „Harvard Business Review”, Vol. 43, No. 6.

Drucker P.F. (1957), Landmarks of Tomorrow, Harper & Brothers Publishers, New York.

Drucker P.F. (1952), Management and the professional employee, „Harvard Business Review”, Vol. 30, No. 3.

Fazlagić A. (2001), Zatrudnienie i produktywność w gospodarce wiedzy, „Problemy Jakości”, nr 11.

Florida R. (2002), The Rise of the Creative Class, Basic Books.

Freidson E. (2001), Professionalism: the third logic, University of Chicago Press, Chicago.

Grudzewski W., Hejduk I.K. (2004), Zarządzanie wiedzą w przedsiębiorstwach, Difin, Warszawa.

Handy Ch. (1996), Wiek paradoksu. W poszukiwaniu sensu przyszłości, Dom Wydawniczy ABC, Warszawa.

International Standard Classification of Occupations, International Labour Organisation, https://www.ilo.org/public/english/bureau/stat/isco/isco08/index.htm, dostęp: 26.08.2018.

Jemielniak D., Koźmiński A. (2008) (red.), Zarządzanie wiedzą, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa.

Jemielniak D. (2007), Managers as lazy, stupid careerists? Contestation and stereotypes among software engineers, „Journal of Organizational Change Management”, Vol. 20, No. 4.

Jemielniak D. (2008), Praca oparta na wiedzy. Praca w przedsiębiorstwach wiedzy na przykładzie organizacji high-tech, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa.

Juchnowicz M. (red.) (2007), Elastyczne zarządzanie kapitałem ludzkim w organizacji wiedzy, Difin, Warszawa.

Kelley R.E. (1985), The gold-collar worker: harnessing the brainpower of the new workforce, Addison-Wesley, Reading.

Kozielecki J. (1996), Człowiek wielowymiarowy, Żak, Warszawa.

Kreft Z., Zasadzka J. (2000), Projektowanie opisów pracy, ODDK, Gdańsk.

Lem S. (1968), Głos Pana, Czytelnik, Warszawa.

Listwan T. (red.) (2002), Zarządzanie kadrami, C.H. Beck, Warszawa.

Machlup F. (1962), The Production and Distribution of Knowledge in the United States, Princeton University Press, Princeton.

Mills C.W. (1951), White Collar. The American Middle Classes, Oxford University Press, New York.

Morawski M. (2009), Zarządzanie profesjonalistami, PWE, Warszawa.

Nęcka E., Orzechowski J., Szymura B. (2008), Psychologia poznawcza, ACADEMICA Wydawnictwo SWPS oraz Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.

Oleksyn T. (2006), Zarządzanie kompetencjami. Teoria i praktyka, Oficyna Ekonomiczna, Kraków.

Oxford Dictionaries Online, http://oxforddictionaries.com/ dostęp: 26.08.2018.

Pinchot G., Pinchot E. (1993), The End of Bureaucracy & the Rise of the Intelligent Organization, Berrett-Koehler Publishing.

Pinchot G., Pinchot E. (1996), The rise and fall of bureaucracy, w: P.S. Myers (ed.), Knowledge Management and Organizational Design, Butterworth-Heinemann, Boston.

Porat M.U. (1998), The Information Economy: Definition and Measurement, w: Cortada J.W. (red.), Rise of the Knowledge Worker, Butterworth-Heinemann, Boston.

Quinn J.B., Anderson P., Finkelstein S. (1996), Managing professional intellect: Making the Most of the Best, „Harvard Business Review”, Vol. 74, No. 2.

Reich R. (1991), The Work of Nations. Preparing Ourselves for 21st Century Capitalism, A.A. Knopf, New York.

Rubin M.R., Huber M.T. (1986), The Knowledge Industry in the United States, 1960–1980, Princeton University Press, Princeton.

Rutka R. (2003), Jak tworzyć dokumentację organizacyjną przedsiębiorstwa, ODDK, Gdańsk.

Seely-Brown J., Duguid P. (2002), The Social Life of Information, Harvard Business School Press, Boston.

Słownik Języka Polskiego PWN, http://sjp.pwn.pl/, dostęp: 26.08.2018.

Staniewski M.W. (2008), Zarządzanie zasobami ludzkimi a zarządzanie wiedzą w przedsiębiorstwie, VIZJA PRESS & IT, Warszawa.

Weber M. (2010), Etyka protestancka a duch kapitalizmu, Aletheia, Warszawa.

Weber M. (2002), Gospodarka i społeczeństwo, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa.

Zuboff S. (1988), In the Age of the Smart Machine: The Future of Work and Power, Basic Books, New York.

Pobrania

Opublikowane

2018-10-17

Jak cytować

Surawski, B. (2018). Specjaliści jako kluczowa grupa pracowników wiedzy w organizacji i gospodarce. Zarządzanie I Finanse, 16(3.2), 251–264. Pobrano z https://czasopisma.bg.ug.edu.pl/index.php/zif/article/view/7692

Numer

Dział

Artykuły