Dialog o dydaktycznym, pedagogicznym i autoterapeutycznym potencjale „Metody dialogów sztuki”
DOI:
https://doi.org/10.26881/head.2023.1.06Słowa kluczowe:
dialog sztuki, pedagogika, autoterapia, komunikacja, kreatywnośćAbstrakt
Wszystko zaczęło się od jednego wspólnego obrazu namalowanego akwarelą, w zaciszu prywatnej pracowni, a później powstał projekt, który ewoluował głębiej. Do wspólnej pracy twórczej, w 2016 roku Małgorzata Karczmarzyk zapraszała początkowo tylko artystów plastyków. Później, swoje działania poszerzyła i obecnie do takiego dialogu przystępują ludzie różnych profesji: naukowcy, tutorzy, psycholodzy, bioenergoterapeuci, policjanci, poeci, nauczyciele, rodzice, dzieci w różnym wieku. O tym właśnie projekcie, który stał się interesującym przyczynkiem do szerszych badań, realizowanych we współpracy z dr Beatą Karpińską-Musiał w zakresie edukacji międzykulturowej, pisze autorka. Dyskusja między autorką a rozmówczynią, stanowiąca kanwę prezentowanego tekstu, dotyczy potencjału dydaktycznego, pedagogicznego i auto-terapeutycznego „Metody dialogów sztuki.”
Bibliografia
Karczmarzyk, M. (2019). Dialogi malarskie. Poszukiwanie potencjału komunikacyjnego na płaszczyźnie wizualno-werbalnej. Kraków: Wyd. UP.
Karczmarzyk, M. (2018). Dialogi równoległe – wykorzystanie języka obrazu w spotkaniu tutoringowym, w: Tutoring jako spotkanie. Historie indywidualnych przypadków, pod red. B. Karpińska-Musiał, M. Panońko. Warszawa: Wyd. Wolters Kluwer.