Siedem grzechów głównych: Obrazy dumy i przemijania
DOI:
https://doi.org/10.26881/bp.2020.2.07Słowa kluczowe:
siedem grzechów głównych, William Shakespeare, obrazy, Hieronim Bosch, Siedem grzechów głównych i cztery rzeczy ostateczneAbstrakt
Celem tego artykułu jest spojrzenie na twórczość Williama Szekspira i siedem grzechów głównych z przez pryzmat malarstwa. Owych siedem grzechów to pycha, zawiść, chciwość, gniew, rozwiązłość (nieczystość), obżarstwo (łakomstwo) i lenistwo. Artykuł przedstawia m.in. analizę obrazu Hieronima Boscha Siedem grzechów głównych i cztery rzeczy ostateczne, z odniesieniami do takich dzieł Szekspira jak Komedia omyłek, Ryszard III czy też Wieczór Trzech Króli.
Downloads
Bibliografia
Bucklow, Spike (2018). The Anatomy of Riches: Sir Robert Paston’s Treasure. London: Reaktion Books.
Carroll, Margaret D. (2008). Painting and Politics in Northern Europe: Van Eyck, Bruegel, Rubens, and their Contemporaries. University Park, Pennsylvania: The Pennsylvania State University Press.
Emotions: Pain and Pleasure in Dutch Painting of the Golden Age (2015). Haarlem: Frans Hals Museum.
Franits, Wayne (2008). Dutch Seventeenth-Century Genre Painting. New Haven – London: Yale University Press.
Franits, Wayne E. (1995). Paragons of Virtue: Women and Domesticity in Seventeenth-Century Dutch Art. Cambridge: Cambridge University Press.
de Jongh, E. (2000). Questions of Meaning: Theme and Motif in Dutch Seventeenth-century Painting. Leiden: Primavera Pers.
Limon, Jerzy (2020). Shakespeare On-line. Lectures. Gdańsk: Gdański Teatr Szekspirowski.
Limon, Jerzy (in preparation). Szekspir: Siedem grzechów głównych (z zarazą w tle). Gdańsk: Słowo/Obraz/Terytoria.
Panofsky, Erwin (1971). Studia z historii sztuki. Warszawa: PIW.
Rzepińska, Maria (1983). Historia koloru w dziejach malarstwa europejskiego. Kraków: Wydawnictwo Literackie.
Uniwersyteckie Czasopisma Naukowe