Rozszyfrowywanie sygnałów wizualnych i akustycznych: „After Magritte” i „Artist Descending a Staircase” Toma Stopparda

Abstrakt

Artykuł analizuje dwie sztuki współczesnego dramaturga angielskiego, Toma Stopparda: „After Magritte” i „Artist Descending a Staircase”. Obydwa dramaty nawiązują do twórczości malarzy – w pierwszym przypadku jest to Rene Magritte, belgijski surrealista, w drugim zaś Francuz-kubista – Marcel Duchamp. „After Magritte” zaczyna się od surrealistycznej sceny, która zostaje wytłumaczona w logiczny sposób w trakcie dramatu. Sztukę kończy równie surrealistyczna scena, która nie jest przyjmowana w ten sposób ponieważ widzowie otrzymują w trakcie jej tworzenia wszelkie potrzebne informacje. Z kolei „Artysta schodzący po schodach” to teatr radiowy. Nagranie magnetofonowe staje się podstawą do wyjaśnienia sprawy śmierci jednej z głównych postaci. W trakcie dramatu Stoppard uczy słuchacza rozszyfrowywać sygnały akustyczne, co prowadzi do stwierdzenia, że na taśmie zarejestrowano nie morderstwo, ale nieszczęśliwy wypadek.