Dublin à la noir: "The Journey Home" Dermota Bolgera

Abstrakt

Artykuł omawia obraz Dublina w powieści Dermota Bolgera The Journey Home (1990), zwracając uwagę zarówno na osadzenie powieści w historycznych i socjoekonomicznych realiach lat 1980-tych, jak i na literacką tradycję przedstawiania przestrzeni miejskich, zwłaszcza Charlesa Dickensa oraz konwencje powieści noir. Wychodząc od teoretycznych koncepcji „nie-miejsca” (Marc Augé) oraz „site” (Edward S. Casey), artykuł dowodzi, że modernizacja miejskiego centrum oraz rozrost przedmieść Dublina prowadzi do transformacji miejsc, rozumianych jako ośrodki historii, tożsamości i więzi społecznych, w niemiejsca, a więc niezróżnicowane, zuniformizowane przestrzenie, które wywierają destrukcyjny wpływ na poczucie wspól-noty i politycznej odpowiedzialności. Analiza opisów centrum oraz przedmieść, jak również wpływu otoczenia na bohaterów, prowadzi do wniosku, że przestrzeń miejska ukazana w powieści staje się jednocześnie powodem i odbiciem problemów psychologicznych i społecznych. W ten sposób miasto przestaje być jedynie bierną lokalizacją fabuły, a staje się aktywną siłą, która determinuje życie bohaterów w sposób charakterystyczny dla poetyki noir.