Warunki realizacji zadań mandatowych w Misji UNTAC (1992-1993) w Kambodży na przykładzie działalności 2 kompanii wsparcia logistycznego

Abstrakt

Celem artykułu jest przedstawienie wkładu polskiej logistyki w Misję Tymczasowej Administracji Organizacji Narodów Zjednoczonych w Kambodży (UNTAC).  Ta Misja ONZ została powołana na okres od 1992 do 1993 roku. Głównym zadaniem mandatowym Misji UNTAC  było wprowadzenie politycznej stabilizacji w regionie Półwyspu Indochińskiego poprzez przywrócenie pokoju i demokracji w Kambodży. Do osiągnięcia tego celu ONZ zaangażował około 20 tys. osób personelu wojskowego i cywilnego.  Istniejące  publikacje na temat udziału Polskiego Kontyngentu Wojskowego w Misji UNTAC, poza niektórymi opracowaniami naukowymi,  uwypuklały bardziej wątki sensacyjne niż rzetelną ocenę wysiłku logistycznego.

Podłoże dotyczące okoliczności powstania Polskiego Kontyngentu Wojskowego (PKW), jego struktury organizacyjnej i problemów związanych w wykonywaniem zadań wsparcia logistycznego w Kambodży, zaprezentowane w tym artykule, oparte są na dokumentach z Centralnego Archiwum Wojskowego Oddziału w Nowym Dworze Mazowieckim, osobistych materiałach zebranych przez autora podczas służby w Misji UNTAC, oraz wspomnieniach uczestników PKW w Kambodży.

Najbardziej doświadczona kadra PKW, stanowiła trzon pierwszych grup Polskich Sił Zbrojnych wyznaczanych do operacji wojskowych pod przewodnictwem NATO. Po przystąpieniu Polski do tego sojuszu pełniła służbę w dowództwach NATO na stanowiskach przewidzianych dla przedstawicieli Polskich Sił Zbrojnych.