Chrześcijaństwo pozakonfesjonalne i Søren Kierkegaard

Autor

  • Karol Toeplitz

Słowa kluczowe:

wiara, wybór, subiektywność, krytyka wszystkich istniejących wyznań

Abstrakt

Według Sørena Kierkegaarda rozwój chrześcijaństwa to historia odchodzenia od niego, a przynajmniej łagodzenia kryteriów przynależności do niego. Duńczyk proponuje dwa modele wiary trans-konfesyjnej: (1) Uznanie ziemskiego życia Jezusa Chrystusa, jego śmierci i zmartwychwstania i nic więcej. (2) Uznanie wiary za tę, która została zdefiniowana powyżej w punkcie pierwszym i dodatkowo na tej podstawie wybór Biblii, co jest możliwe jako akt wtórny związany z wiarą, ale nie jako jej punkt wyjścia. Co więcej, wszystkie interpretacje wiary pozakonfesjonalnej powinny być subiektywnie rozpatrywane przez jedną osobę. Kierkegaard wspomina tu o elementach mistycznych. Wszystkie relacje religijne powinny mieć charakter osobowy. Jeśli chodzi o kwestie wiary i rozumu, to stanowisko Paulinizmu – albo/albo – jest wiążące. Kierkegaard żąda, aby istniejące Kościoły uznawały się za reprezentujące złagodzone formy chrześcijaństwa; w przeciwnym razie muszą zostać poddane krytyce. Idealne są dla niego pierwsze dwa wieki istnienia chrześcijaństwa, a modelem osobowym jest „świadek prawdy”, którego szczegółowo opisuje. Nasilające się zjawisko wiary pozakonfesjonalnej ma swoje korzenie w przemianach cywilizacyjnych (sekularyzacja) oraz w intensywnym ujawnianiu się w historii chrześcijaństwa praktyk niezgodnych z tłem biblijnym.

Downloads

Download data is not yet available.

Pobrania

Opublikowane

2017-10-23

Jak cytować

Toeplitz, K. (2017). Chrześcijaństwo pozakonfesjonalne i Søren Kierkegaard. Karto-Teka Gdańska, (1(1), 6–17. Pobrano z https://czasopisma.bg.ug.edu.pl/index.php/karto-teka/article/view/8378

Podobne artykuły

1 2 > >> 

Możesz również Rozpocznij zaawansowane wyszukiwanie podobieństw dla tego artykułu.