Pojęcie twarzy i komunikacja w kontekście chińskim

Abstrakt

W artykule autor analizuje rolę i wszechobecną naturę koncepcji twarzy (mianzi, 䶘ᆆ; lian, 㝮), jaka funkcjonuje w chińskiej komunikacji. W tym celu w pierwszej kolejności analizuje znaczenie i różne interpretacje pojęcia we współczesnej nauce. Dwie następne części zawierają analizę przypadku formalnego policyjnego przesłuchania, w którym „gra twarzy” odegrała kluczową rolę. W ostatniej części autor powraca do głównych zaprezentowanych wcześniej koncepcji, poddając je analizie w kontekście przedstawionych danych. Autor stara się wskazać propozycje wykorzystania koncepcji twarzy w życiu codziennym przeciętnego obywatela i jej znaczenie w komunikacji międzykulturowej. „Chińska twarz” nie jest jedynie uwarunkowanym historycznie przedstawieniem wartości socjologiczno-kulturowych. W życiu codziennym stanowi ona dogodny środkiem komunikacji, który w obliczu bardzo skomplikowanej struktury socjologicznej umożliwia uporządkowanie doświadczeń poznawczych. Autor pokazuje, że pojęcie twarzy jest wpisane w trwałą strukturę, która będzie odgrywać istotną rolę w przyszłości. W związku z tym jego znaczenie w międzykulturowej komunikacji z chińskim kręgiem kulturowym nie może i nie powinno być pomijane.