Bulwary nadwiślańskie na łamach prasy warszawskiej w okresie międzywojennym

Abstrakt

Warszawa w chwili odzyskania niepodległości w 1918 r. była miastem pod wieloma względami zaniedbanym. Jednym z przejawów owego zaniedbania było odsunięcie miasta od jego naturalnej osi rozwoju – Wisły, której wybrzeża zostały zabudowane obiektami przemysłowymi (gazownia, elektrownia), zabudowaniami zakładów piaskarskich i różnego typu prowizorycznymi konstrukcjami. W okresie międzywojennym prasa warszawska głośno postulowała konieczność odwrócenia miasta „frontem ku Wiśle”. Wskazywano, że powstanie reprezentacyjnego, nadbrzeżnego bulwaru wpłynie na podwyższenie poziomu bezpieczeństwa na Powiślu, stworzy ważny teren wypoczynkowy dla mieszkańców miasta, poprawi warunki komunikacyjne w Warszawie oraz podniesie jej prestiż. Niezależnie od różnic politycznych pomiędzy poszczególnymi gazetami zgadzały się one co do tego, że inwestycje nad Wisłą są konieczne. Tekst jest próbą rekonstrukcji dyskusji toczącej się na łamach prasy warszawskiej okresu międzywojennego – zarówno sportowej, jak i ogólnej – na temat zagospodarowania nabrzeża Wisły w stolicy.