W kierunku rodowitej wymowy angielskiej: Największe wyzwania angielskiej wymowy dla Polaków i sposoby radzenia sobie z nimi

Abstrakt

Niniejszy artykuł przedstawia najbardziej charakterystyczne i najczęściej popełniane błędy przez Polaków uczących się języka angielskiego na poziomie suprasegmentalnym języka (tzn. z pominięciem indywidualnych dźwięków), które to nie tylko ujawniają „nienatywny” akcent, ale często prowadza do nieporozumień. Oprócz samego przedstawienia i omówienia problemów, artykuł diagnozuje ich przyczynę oraz sugeruje praktyczne wskazówki pomagające je zminimalizować. Najogólniej mówiąc, Polacy uczący się angielskiego wymawiają „więcej niż po-trzeba” tzn. akcentując większość wyrazów w zdaniu i nie redukując w słowach nieakcentowanych sylab, gubią w ten sposób regularny rytm wypowiedzi, który jest w języku angielskim kluczowy. Nie łączą też słów w wypowiedziach pomimo, iż w Polskim obowiązują niemalże te same zasady, przez co czego brzmią nienaturalnie w stylu muzycznego – ”staccato”. Polacy także nie pomijają naturalnie opuszczanych przez anglików dźwięków (elizja); rzadko używają asymilacji, a jeśli już, to z użyciem reguł języka polskiego, co zauważalne jest w przypadku np. błędnego ubezdźwięczniania i udźwięcznia spółgłosek na końcu i w środku wyrazu. Polacy mają też problemy z akcentem słownym, szczególnie w przypadku wyrazów pokrewnych –‘cognates’, z długością artykulacji dźwięków i angielskimi ustawieniami artykulacyjnymi, czego, dość zaskakująco, nie można powiedzieć o intonacji, która nie wydaje się sprawiać większych kłopotów. Podsumowując: autor sugeruje, że uświadomienie wszystkim uczącym się języka angielskiego – nie tylko Polakom – m popełnianych błędów wynikających z fonologii rodzimego języka i nieustanna praca nad ich zminimalizowaniem, po-prawi ich wymowę, co w efekcie przyczyni się do skuteczniejszej komunikacji w języku angielskim w dzisiejszym zglobalizowanym świecie.