Ograniczenia rozwoju miękkiej siły Polski

Abstrakt

Koncepcja miękkiej siły – “zdolności uzyskiwania tego, czego się  chce, raczej dzięki atrakcyjności niż przymusowi lub pieniądzom” – zyskuje na popularności i istotności w dobie informacji. Artykuł przedstawia pojęcie soft power jego istotę oraz rolę we współczesnej polityce zagranicznej. Miękka siła jest zarówno narzędziem tworzenia pewnej narracji, jak i przejawem wiarygodności państwa – aktywnego uczestnika areny międzynarodowej. Poprzez kulturę, ogół wyznawanych wartości, przyjętą i egzekwowaną  politykę  wewnętrzną  i zewnętrzną, miękka siła kształtuje wizerunek, a w dłuższym horyzoncie czasowym wpływa również  na zmienne socjoekonomiczne. Na podstawie stworzonego zarysu teoretycznego oraz raportów i rankingów dotyczących zasobów i trendów współczesnej soft power przeanalizowano sytuację  Rzeczpospolitej Polskiej. Analiza wykazała, że choć państwo posiada zarówno zasoby, jak i potencjał do rozwoju na arenie międzynarodowej w tym zakresie, to brak jednak infrastruktury i świadomości co do istotności „słodkiej siły”. Miękka siła nie jest traktowana jako jeden z paradygmatów polityki zagranicznej, a podejściu polskiemu brak dalekowzroczności, formalnych dokumentów i ram, które w precyzyjny sposób określałyby sposoby kontroli oraz mierzenia efektów promocji polskiej kultury za granicą.