Między powieścią a lożą Edmond Jacquemin jako porte-parole rosyjskiego wolnomularza-emigranta Michaiła Osorgina

Cegielski T., 1992. Sekrety masonów. Pierwszy stopień wtajemniczenia, Warszawa.

Cegielski T., 1994. „Ordo ex chao”. Wolnomularstwo i światopoglądowe kryzysy XVII i XVIII wieku, Warszawa.

Cegielski T., 2011. Księga Konstytucji 1723 roku i początki wolnomularstwa spekulatywnego w Anglii: geneza, fundamenty, komentarze, tłum. „Konstytucji Wolnych Mularzy” Jamesa Andersona z 1723 roku T. Cegielski, Warszawa.

Eliade M., 2009. Obrazy i symbole, tłum. M. i P. Rodakowie, Warszawa.

Faivre A., 1994. Access to Western Esotericism, tłum. C. Rhone, Albany.

Fijałkowska-Janiak I., 2006. Literackie wizje wolnomularskich przestrzeni, [w:] Motywy ezoteryczne w kulturze rosyjskiej początku XX wieku (Światło i ciemność, t. 2), red. E. Biernat, M. Rzeczycka, Gdańsk, s. 152- 184.

Mainguy I., 2020. Symbolika masońska trzeciego tysiąclecia, tłum. L. Skurczyński, A. Drzymała, K. Milewska, M. Zawadzka, Warszawa.

Prokopiuk J., 2008. Mój Jung, Katowice. Sharp D., 1999. Leksykon pojęć i idei C.G. Junga, tłum. J Prokopiuk, Wrocław.

Siewierski J., 1992. Dzieci wdowy czyli opowieści masońskie, Milanówek.

Trybański D., 2019. Масонские мотивы в повести „Вольный каменщик” Михаила Осоргина (Motywy masońskie w opowieści „Wolnomularz” Michaiła Osorgina). Praca dyplomowa obroniona w Instytucie Rusycystyki i Studiów Wschodnich, Uniwersytet Gdański, Archiwum Uniwersytetu Gdańskiego.

Осоргин М.А., 1992. Вольный каменщик: Повесть. Рассказы, предисл. О.Ю. Авдеевой и А.И. Серкова, подготовка текста О.Ю. Авдеевой, комм. А.И. Серкова, Москва, [online] https://royallib.com/read/osorgin_mihail/volniy_kamenshchik.html#0 [Dostęp: 02.03.2021]

Осоргин М.А., 1998. Исповедь мастера, [w:] Новиков В.И., Масонство и русская культура, Москва.

Серков А.И., М.А. 2018. Осоргин и его масонское наследие, Москва.

Серков А.И., 2001. Масонство, [w:] Литературная энциклопедия терминов и понятий, Гл. ред. и сост. А.Н. Николюкин, Москва, s. 513–514.

Поликовская Л.В., 2014. Жизнь Михаила Осоргина, Санкт-Петербург.