Uniwersyteckie Czasopisma NaukoweMy naród – czyli kto? Kategoria my – oni w przemówieniach Jarosława Kaczyńskiego z okazji rocznic smoleńskich
Słowa kluczowe:
język polityki, propaganda, relacje nadawczo-odbiorcze, aksjologia, językowa kreacja naroduAbstrakt
Przedmiotem artykułu jest pokazanie roli, jaką pełni w przemówieniach Jarosława Kaczyńskiego (czyli tekstach politycznych o charakterze perswazyjnym) kategoria osoby w wykreowaniu obrazu narodu polskiego po katastrofie smoleńskiej. Kaczyński stosuje formę my dla określenia wspólnoty, którą tworzy ta część narodu, która myśli tak samo jak on. Forma oni ma w wystąpieniach Kaczyńskiego trzy zastosowania: określa tych, którzy zginęli w katastrofie, nazywa ludzi, którzy są zwolennikami J. Kaczyńskiego, prowadzą śledztwo dotyczące katastrofy, zbierają pieniądze na pomniki itp. Trzecią grupę oni prezentują przeciwnicy polityczni. Kaczyński stosuje wreszcie formy bezosobowe. Określają one wroga politycznego, pokazują jego szczególnie niegodziwe działania. Tym największym wrogiem jest polski rząd z premierem Donaldem Tuskiem.
Downloads
Bibliografia
Awdiejew A., Systemowe środki perswazji [w:] Manipulacja w języku, red. P. Krzyżanowski, P. Nowak, Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin 2004, s. 71 – 80.
Barańczak S., Słowo – perswazja – kultura masowa, „Twórczość” 1975, nr 7.
Bugajski M., Znak językowy w tekstach oficjalnej propagandy [w:] Język a kultura. Podstawowe pojęcia i problemy, red. J. Anusiewicz, J. Bartmiński, Wiedza o Kulturze, Wrocław 1991, s. 137–141.
Fras J., Komunikacja polityczna: wybrane zagadnienia gatunków i języka wypowiedzi, Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego, Wrocław 2005.
Kamińska-Szmaj I., Propaganda, perswazja, manipulacja – próba uporządkowania pojęć [w:] Manipulacja w języku, red. P. Krzyżanowski, P. Nowak, Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin 2004, s. 13–28.
Karwat M., Perswazja w tekstach politycznych — spojrzenie politologa [w:] Język perswazji publicznej, red. K. Mosiołek-Kłosińska, T. Zgółka, Wydawnictwo Poznańskie, Poznań 2003.
Kłosińska K., Rola procesów nominacyjnych w tworzeniu opozycji „my”/”oni” w języku polityki po 1989 roku [w:] Manipulacja w języku, red. P. Krzyżanowski, P. Nowak, Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin 2004, s. 115–122.
Mayen J., O stylistyce utworów mówionych, Zakład Narodowy im. Ossolińskich – Wydawnictwo PAN, Wrocław – Warszawa 1972.
Walczak B., Co to jest język polityki [w:] Język a kultura. Język polityki a współczesna kultura polityczna, red. J. Anusiewicz, B. Siciński, Wiedza o Kulturze, Wrocław 1994.
Zaleska Z., Perswazja w języku polityki, „Dialogi Polityczne” 2008, nr 9, s. 255–266.
Netografia
r. http://www.archiwum.wyborcza.pl/Archiwum/0,0.html.
r.: http://www.rp.pl/artykul/857907.
r.: http://karta.telewizjarepublika.pl/kaczynski-dokonczmy-solidarnosciowa-rewolucje,5757.html.
r.: http://wpolityce.pl/smolensk/240460.
