Uniwersyteckie Czasopisma NaukoweMetody i formy pracy w szkolnictwie pijarskim
DOI:
https://doi.org/10.26881/prog.2019.5.01Słowa kluczowe:
pijarzy, wychowanie, edukacja, religiaAbstrakt
W artykule opisano metody i formy pracy z młodzieżą wynikające z działalności zakonu pijarów. Przedstawiono strukturę i organizację zarówno samego zakonu, jak i główne założenia instytucji szkoły pijarskiej. Wskazano także na kiedyś niezwykle innowacyjne a współcześnie popularne aspekty pracy wychowawczej, takie jak humanistyczne podejście do ucznia czy nagradzanie, o których pisał założyciel zakonu Józef Kalasancjusz już w pierwszych wytycznych dotyczących pracy związanej z kształceniem wychowanków. Oferta szkoły regularnej i bezpłatnej, jaką przygotowali pijarscy zakonnicy, była jedną z pierwszych na świecie skierowaną do ubogich dzieci i młodzieży. Poruszono także kwestię przemian zachodzących w zakonie pijarów, gdy – głównie ze względu na efektywność nauczania – placówki te zaczęły się zmieniać i stawać szkołami przeznaczonymi dla elit. Wiele uwagi poświęcono również postaci samego założyciela, jak i najpopularniejszemu polskiemu pijarowi i reformatorowi – Stanisławowi Konarskiemu.
Downloads
Bibliografia
Ausz M., 2013, Odbudowa polskiej prowincji pijarów. Działalność wychowawczo-edukacyjna zakonu w latach 1873–1918, Lublin.
Ausz M. (red.), 2013, Z historii polskich pijarów, Kraków.
Kurdybacha Ł. (red.), 1967, Historia wychowania, Warszawa.
Puchowski K. (red.), 1996, Szlakami przeszłości i czasów współczesnych, Gdańsk.
Taraszkiewicz J., 2015, Pierwsze stulecie zakonu pijarów na ziemiach Rzeczypospolitej Obojga Narodów, Gdańsk.
Taraszkiewicz J., 2011, Edukacja historyczna w szkolnictwie pijarskim w Rzeczypospolitej 1642–1773, Gdańsk.
Wróbel-Lipowa K., Ausz M. (red.), 2010, Szkolnictwo pijarskie w czasach minionych a współczesne problemy edukacji historycznej, t. 1–2, Kraków–Lublin.
