Problem uzasadnienia wypowiedzenia umowy o pracę przez pracodawcę

Autor

  • Eugenia Tereszczenko Uniwersytet Gdański

DOI:

https://doi.org/10.26881/prog.2019.6.07

Słowa kluczowe:

umowa o pracę, wypowiedzenie, uzasadnienie, pracodawca

Abstrakt

Wypowiedzenie umowy o pracę jest jednym ze sposobów ustania stosunku pracy, który przewiduje Kodeks pracy. Zgodnie z jego art. 30 § 4 w oświadczeniu pracodawcy o wypowiedzeniu umowy o pracę zawartej na czas nieokreślony lub o rozwiązaniu umowy o pracę bez wypowiedzenia powinna być wskazana przyczyna uzasadniająca wypowiedzenie lub rozwiązanie umowy.
Wskazanie w oświadczeniu o wypowiedzeniu umowy o pracę przyczyny pozornej, nieprawdziwej będzie równoznaczne z brakiem wskazania przyczyny uzasadniającej wypowiedzenie. Kryteriów oceny zasadności wypowiedzenia umowy o pracę należy szukać w regulacjach pozakodeksowych, dlatego ocena zasadności każdego konkretnego wypowiedzenia będzie nosiła indywidualny charakter.
Regulacje dotyczące ograniczenia prawa wypowiedzenia umowy o pracę przez pracodawcę znajdują się nie tylko w systemie polskiego prawa pracy, lecz również w aktach prawa unijnego.

Downloads

Download data is not yet available.

Biogram autora

Eugenia Tereszczenko - Uniwersytet Gdański

Eugenia Tereszczenko – studentka Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego. Zainteresowania: prawo pracy, prawo prywatne międzynarodowe.

Bibliografia

LITERATURA

Florek L., 2011, Dział drugi. Stosunek pracy. Rozdział II. Umowa o pracę [w:] L. Florek (red.), Kodeks Pracy. Komentarz, Warszawa.

Mitrus L., 2018, Wypowiedzenie umowy o pracę z przyczyn dotyczących pracownika, Warszawa.

Rycak A., 2018, Rozdział VI. Ustanie umownego stosunku pracy [w:] J. Stelina (red.), Prawo pracy, Warszawa.

AKTY PRAWNE

Ustawa z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny, t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1025 ze zm.

Ustawa z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej, t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 55 ze zm.

Ustawa z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy, t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 907 ze zm.

Konwencja Nr 158 Międzynarodowej Organizacji Pracy dotycząca rozwiązania stosunku pracy z inicjatywy pracodawcy z dnia 23 listopada 1985 r., http://www.mop.pl/doc/html/konwencje/k158.html (dostęp: 11.03.2019).

Zrewidowana Europejska Karta Społeczna z dnia 3 maja 1996 r., http://www.nzzk.nw.pl/pdf/eu_ karta_spol.pdf, (dostęp 11.03.2019 r.)

Dyrektywa Rady 2000/78/WE z dnia 27 listopada 2000 r. ustanawiająca ogólne warunki ramowe równego traktowania w zakresie zatrudnienia i pracy, Dz. U. L 303 z 2.12.2000 r.

Dyrektywa Rady 2001/23/WE z dnia 12 marca 2001 r. w sprawie zbliżania ustawodawstw Państw Członkowskich odnoszących się do ochrony praw pracowniczych w przypadku przejęcia przedsiębiorstw, zakładów lub części przedsiębiorstw lub zakładów, Dz. U. L 82 z 22.3.2001 r.

Ustawa z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników, t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1969.

Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej – tekst skonsolidowany uwzględniający zmiany wprowadzone

Traktatem z Lizbony, Dz. U. z 2004 r. Nr 90, poz. 864.

ORZECZNICTWO

Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 4 kwietnia 1979 r., I PKN 32/79, LEX 14491.

Uchwała pełnego składu Izby Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Najwyższego z dnia 27 czerwca 1985 r. w sprawie wytycznych dotyczących wykładni art. 45 Kodeksu pracy i praktyki sądowej stosowania tego przepisu w zakresie zasadności wypowiedzenia umowy o pracę zawartej na czas nie określony z dnia 27.06.1985 r., M. P. z 1985 r. Nr 24, poz. 192.

Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 11 stycznia 1991 r., I PRN 55/90, Rejent z 1991 r., nr 9, str. 162.

Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 2 października 1996 r., I PKN 69/96, OSNAPiUS z 1998 r., nr 10, poz. 163.

Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 19 grudnia 1996 r., I PKN 46/96, OSN z 1997 r., nr 15, poz. 273.

Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 3 kwietnia 1997 r., I PKN 77/97, OSN z 1998 r., nr 3, poz. 75.

Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 28 kwietnia 1997 r., I PKN 118/97, OSNAPiUS z 1998 r., nr 7, poz. 206.

Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 5 września 1997 r., I PK 223/97, OSNAPiUS z 1998 r., nr 11, poz. 327.

Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 25 listopada 1997 r., I PKN 388/97, OSN z 1998 r., nr 18, poz. 540.

Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 4 grudnia 1997 r., I PKN 422/97, OSN z 1998 r., nr 20, poz. 600.

Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 12 stycznia 1998 r., I PKN 458/97, OSN z 1998 r., nr 22, poz. 655.

Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 23 stycznia 1998 r., I PKN 49/97, OSN z 1999 r., nr 1, poz. 10.

Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 28 października 1998 r., I PKN 398/98, OSNAPiUS 1999 r., nr 23, poz. 751.

Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 10 listopada 1998 r., I PKN 434/98, OSNAPiUS z 1999 r., nr 21, poz. 688.

Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 17 listopada 1998 r., I PKN 331/98 , OSNP z 1999 r., nr 21, poz. 690.

Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 24 marca 1999 r., I PKN 637/98 , OSNAPiUS z 2000 r., nr 10, poz. 386.

Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 15 kwietnia 1999 r., I PKN 9/99, OSNAPiUS z 2000 r., nr 12, poz. 464.

Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 21 kwietnia 1999 r., I PKN 31/99, OSNAP z 2000 r., nr 13, poz. 505

Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 16 czerwca 1999 r., I PKN 106/99, OSN z 2000 r., nr 16, poz. 619.

Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 26 sierpnia 1999 r., I PKN 182/99, OSN z 2000 r., nr 23, poz. 858.

Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7 września 1999 r., I PKN 257/99 , OSNAPiUS z 2001 r., nr 1, poz. 14.

Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 13 listopada 1999 r., I PKN 304/99, OSNAPiUS z 2001 r., nr 4, poz. 118.

Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 23 listopada 2000 r., I PKN 117/00, OSNAPiUS z 2002 r., nr 13, poz. 304.

Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 18 kwietnia 2001 r., I PKN 370/00, OSNP z 2003 r., nr 3, poz. 65.

Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 2 października 2002 r., III PZP 17/2002 , Biul. SN z 2002 r. nr 10, s. 4.

Wyrok Sądu Najwyższego z dnia 8 stycznia 2007 r., I PK 187/06, OSNP z 2008 r., nr 3-4, poz. 35.

Pobrania

Opublikowane

2019-11-20

Jak cytować

Tereszczenko, E. (2019). Problem uzasadnienia wypowiedzenia umowy o pracę przez pracodawcę. Progress, (6), 85–99. https://doi.org/10.26881/prog.2019.6.07