Around cognitive dissonance and neutralization techniques – how offenders justify their actions

Authors

  • Damian Drabik University of Wrocław

DOI:

https://doi.org/10.26881/prog.2022.11.06

Keywords:

offender, crime, psychology, criminology, behavior rationalization

Abstract

The aim of this article is to present the ways in which perpetrators of crimes justify and excuse their actions, reducing their sense of guilt and maintaining a positive self-image. The author describes the most well-known theories explaining the rationalization mechanisms, which refer both to the assumptions of psychologists (cognitive dissonance theory by Leon Festinger, dissociative practices by Albert Bandura), and researchers dealing with criminology and sociology of deviance (neutralization techniques by Gresham Sykes and David Matza).

Downloads

Download data is not yet available.

Author Biography

Damian Drabik, University of Wrocław

Damian Drabik – doctoral student in the Department of Criminal Law at the Faculty of Law, Administration and Economics of the University of Wroclaw. Author of articles in the field of the penal sciences, multiple speaker at national scientific conferences and participant in events popularizing science. His main research interests are criminological theories, the problem of homicide under the influence of strong agitation justified by the circumstances and criminal policy.

References

Aronson E., 2012, Człowiek – istota społeczna, Warszawa.

Aronson E., Wilson T.D., Akert R.M., 1997, Psychologia społeczna. Serce i umysł, Poznań.

Bandura A., 2007, Teoria społecznego uczenia się, Warszawa.

Błachut J., Gaberle A., Krajewski K., 2007, Kryminologia, Gdańsk.

Bojarski M. (red.), 2017, Prawo karne materialne. Część ogólna i szczególna, Warszawa.

Budyn-Kulik M., 2019, Zasady wymiaru kary i środków karnych, w: Kodeks karny. Komentarz, red. M. Mozgawa, Warszawa.

Duda M., 2016, Przestępstwa z nienawiści. Studium prawnokarne i kryminologiczne, Olsztyn.

Gaberle A., 1993, Patologia społeczna, Warszawa.

Gordon M., 2014, Poczucie winy sprawców przestępstw, w: Psychologia i prawo. Między teorią a praktyką, red. E. Habzda-Siwek, J. Kabzińska, Sopot.

Kiersztyn A., 2008, Czy bieda czyni złodzieja? Związki między bezrobociem, ubóstwem a przestępczością, Warszawa.

Lelental S., 2017, Kodeks karny wykonawczy. Komentarz, Warszawa.

Marszałek J., 2016, To nie moja wina... – obraz oskarżonego usprawiedliwiającego się w tekstach protokołów przesłuchań, „Rozprawy Komisji Językowej ŁTM”, t. LXIII.

Ostrowska K., Wójcik D., 1986, Teorie kryminologiczne, Warszawa.

Piotrowski P., 2011, Rozbój. Uwarunkowania psychospołeczne, motywacja i racjonalność sprawców przestępstw, Warszawa.

Poznaniak W., 1982, Zaburzenia w uspołecznieniu u przestępców. Analiza niektórych mechanizmów psychologicznych, Poznań.

Siemaszko A., 1993, Granice tolerancji. O teoriach zachowań dewiacyjnych, Warszawa.

Sikorska A., 2016, Techniki neutralizacji przestępstw stosowane przez dilerów substancji psychoaktywnych - analiza wybranych przypadków, „Resocjalizacja Polska”, nr 12.

Sulikowski A., 2007, Wstęp do prawoznawstwa. Krótki kurs, Wałbrzych.

Sykes G.M., Matza D., 1957, Techniques of Neutralization: A Theory of Delinquency, „American Sociological Review”, Vol. 22, No. 6.

Wincław D., 2016, Obcy czy po prostu inny? Wybrane etyczne aspekty dehumanizacji, „Kultura i Wartości”, nr 19.

Wypler W., 2013, Samousprawiedliwianie zachowania a rozluźnienie standardów moralnych, w: Zewnętrzne i wewnętrzne aspekty bezpieczeństwa indywidualnego i zbiorowego, red. J. Lipińska-Lokś, G. Miłkowska, A. Napadło-Kuczera, Zielona Góra.

Zimbardo P., 2013, Efekt Lucyfera, Warszawa.

Zimbardo P., 2017, Psychologia i życie, Warszawa.

Zuber M.J., Greenberg E.W., Williams L.M., 2016, Różnorodne rozumienie niektórych przestępstw i ich kontekstu: kwantyfikacja technik neutralizacji, „Resocjalizacja Polska”, nr 11.

Published

2022-12-30

How to Cite

Drabik, D. (2022). Around cognitive dissonance and neutralization techniques – how offenders justify their actions. Progress, (11), 77–87. https://doi.org/10.26881/prog.2022.11.06