Rozumienie i stosowanie wybranych paronimów przez studentów i absolwentów Politechniki Gdańskiej oraz Uniwersytetu Gdańskiego – wyniki ankiety internetowej

Autor

  • Daria Róg Uniwersytet Gdański

Słowa kluczowe:

paronimia, wyrazy mylone, rozumienie paronimów, stosowanie paronimów

Abstrakt

Wyrazy mylone, czyli tak zwane paronimy, bywają dla Polaków problematyczne w codziennej komunikacji językowej. Zdarza się, że użytkownicy języka mają dylemat, którym wyrazem powinni posłużyć się w danym kontekście. Bywają także momenty, w których nieświadomie, nieprawidłowo stosują określony wyraz, myśląc, że jego znaczenie jest dokładnie takie, jak im się wydaje, a wybrane słowo jest w danej sytuacji odpowiednie. Mylne stosowanie paronimów jest problemem aktualnym, z którym użytkownicy języka spotykają się na co dzień. W niniejszym artykule zaprezentowano wyniki badania ankietowego dotyczącego rozumienia i stosowania paronimów przez studentów oraz absolwentów Politechniki Gdańskiej oraz Uniwersytetu Gdańskiego. Badanie zostało przeprowadzone drogą internetową w marcu 2017 roku. Na postawie zgromadzonych danych podjęto próbę opisania zagadnień odnoszących się do paronimii oraz błędów z nią związanych i popełnianych w codziennej komunikacji językowej przez wykształconych Polaków.

Downloads

Download data is not yet available.

Biogram autora

Daria Róg - Uniwersytet Gdański

Daria Róg – absolwentka studiów logopedycznych o specjalności neurologopedycznej na Uniwersytecie Gdańskim oraz podyplomowych studiów z arteterapii na Gdańskim Uniwersytecie Medycznym. Doktorantka Filologicznych Studiów Doktoranckich na Uniwersytecie Gdańskim. Zainteresowania naukowe obejmują w szczególności kwestie możliwości diagnostyki neurologopedycznej oraz interdyscyplinarnej, holistycznej terapii osób dorosłych z zaburzeniami komunikacji językowej w wyniku uszkodzenia ośrodków korowych w mózgu.

Bibliografia

Bralczyk J., red., 2005, Słownik 100 tysięcy potrzebnych słów, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Gajda S., 2014, Ku świadomości językowej [w:] Świadomość językowa, red. J. Nocoń, A. Tabisz, Opole: Wydawnictwo Uniwersytetu Opolskiego.

Kita M., Polański E., 2004, Słownik paronimów, czyli wyrazów mylonych, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Kurkowska H., 1982, Swoistość leksykalnych zagadnień kultury języka [w:] Kultura języka polskiego: zagadnienia poprawności leksykalnej (słownictwo rodzime), red. D. Buttler, H. Kurkowska, H. Satkiewicz, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.

Maćkowiak K., 2011, U źródeł polskiej świadomości językowej (X–XV wiek), Poznań: Wydawnictwo Poznańskie.

Markowski A., 2005, Kultura języka polskiego: teoria: zagadnienie leksykalne, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Markowski A., Pawelec R., red., 2003, Słownik wyrazów obcych i trudnych, Warszawa: Wydawnictwo Wilga.

Mizerski W., red., 2000, Język polski: encyklopedia w tabelach, Warszawa: Wydawnictwo Adamantan.

Polański E., red., 2008, Wielki słownik języka polskiego, Kraków: Krakowskie Wydawnictwo Naukowe.

Sikorska-Michalak A., Wojniłko O., red., 2003, Język polski: poradnik profesora Markowskiego, Warszawa: Wydawnictwo Wilga.

Sławiński J., 1988, Słownik terminów literackich, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.

Sobol E., red., 2003, Nowego słownik języka polskiego, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Szymczak M., red., 1995, Słownik języka polskiego PWN. 2, L–P, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Pobrania

Opublikowane

2017-12-06

Jak cytować

Róg, D. (2017). Rozumienie i stosowanie wybranych paronimów przez studentów i absolwentów Politechniki Gdańskiej oraz Uniwersytetu Gdańskiego – wyniki ankiety internetowej. Progress, (2), 52–71. Pobrano z https://czasopisma.bg.ug.edu.pl/index.php/Progress/article/view/4633