Rozumienie i stosowanie wybranych paronimów przez studentów i absolwentów Politechniki Gdańskiej oraz Uniwersytetu Gdańskiego – wyniki ankiety internetowej
Słowa kluczowe:
paronimia, wyrazy mylone, rozumienie paronimów, stosowanie paronimówAbstrakt
Wyrazy mylone, czyli tak zwane paronimy, bywają dla Polaków problematyczne w codziennej komunikacji językowej. Zdarza się, że użytkownicy języka mają dylemat, którym wyrazem powinni posłużyć się w danym kontekście. Bywają także momenty, w których nieświadomie, nieprawidłowo stosują określony wyraz, myśląc, że jego znaczenie jest dokładnie takie, jak im się wydaje, a wybrane słowo jest w danej sytuacji odpowiednie. Mylne stosowanie paronimów jest problemem aktualnym, z którym użytkownicy języka spotykają się na co dzień. W niniejszym artykule zaprezentowano wyniki badania ankietowego dotyczącego rozumienia i stosowania paronimów przez studentów oraz absolwentów Politechniki Gdańskiej oraz Uniwersytetu Gdańskiego. Badanie zostało przeprowadzone drogą internetową w marcu 2017 roku. Na postawie zgromadzonych danych podjęto próbę opisania zagadnień odnoszących się do paronimii oraz błędów z nią związanych i popełnianych w codziennej komunikacji językowej przez wykształconych Polaków.
Downloads
Bibliografia
Bralczyk J., red., 2005, Słownik 100 tysięcy potrzebnych słów, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Gajda S., 2014, Ku świadomości językowej [w:] Świadomość językowa, red. J. Nocoń, A. Tabisz, Opole: Wydawnictwo Uniwersytetu Opolskiego.
Kita M., Polański E., 2004, Słownik paronimów, czyli wyrazów mylonych, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Kurkowska H., 1982, Swoistość leksykalnych zagadnień kultury języka [w:] Kultura języka polskiego: zagadnienia poprawności leksykalnej (słownictwo rodzime), red. D. Buttler, H. Kurkowska, H. Satkiewicz, Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
Maćkowiak K., 2011, U źródeł polskiej świadomości językowej (X–XV wiek), Poznań: Wydawnictwo Poznańskie.
Markowski A., 2005, Kultura języka polskiego: teoria: zagadnienie leksykalne, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Markowski A., Pawelec R., red., 2003, Słownik wyrazów obcych i trudnych, Warszawa: Wydawnictwo Wilga.
Mizerski W., red., 2000, Język polski: encyklopedia w tabelach, Warszawa: Wydawnictwo Adamantan.
Polański E., red., 2008, Wielki słownik języka polskiego, Kraków: Krakowskie Wydawnictwo Naukowe.
Sikorska-Michalak A., Wojniłko O., red., 2003, Język polski: poradnik profesora Markowskiego, Warszawa: Wydawnictwo Wilga.
Sławiński J., 1988, Słownik terminów literackich, Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
Sobol E., red., 2003, Nowego słownik języka polskiego, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Szymczak M., red., 1995, Słownik języka polskiego PWN. 2, L–P, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Pobrania
Opublikowane
Jak cytować
Numer
Dział
Licencja
Prawa autorskie (c) 2023 Progress
Utwór dostępny jest na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 4.0 Międzynarodowe.