Uniwersyteckie Czasopisma NaukoweSymbole cierpienia i rytuały żałoby we współczesnej przestrzeni politycznej
Słowa kluczowe:
symbol, rytuał, polityka, śmierć, żałobaAbstrakt
Śmierć kogoś bliskiego skutkuje przejawami cierpienia, żałości, wreszcie ceremoniami pośmiertnymi i pogrzebowymi. Odejście osób, które były kluczowymi postaciami i wywierały wpływ na przestrzeń polityczną niesie za sobą, w tejże przestrzeni, całe spektrum symboli, oznak i rytuałów żałoby. W dziejach III Rzeczypospolitej Polacy doznali szeregu smutnych momentów związanych ze śmiercią mniej i bardziej znaczących w świecie polityki postaci. Odejście Jana Pawła II, wszystkich, którzy zginęli w katastrofie smoleńskiej, zabójstwo prezydenta Pawła Adamowicza, śmierć ojców założycieli III Rzeczypospolitej: Tadeusza Mazowieckiego i Jacka Kuronia, Władysława Bartoszewskiego, zgon jakże bliskiego środowisku Uniwersytetu Gdańskiego Andrzeja Chodubskiego i wielu innych, to zaledwie część ze znakomitych postaci świata polityki i nauk o polityce. Symbole cierpienia i rytuały żałoby, jakie towarzyszyły ich pożegnaniom, były między innymi wyrazem naszej kultury, także politycznej.
Downloads
Bibliografia
Almond G., Verba S., The Civic Culture: Political Attitudes and Democracy in Five Nations, Princeton, Princeton 1963.
Czermiński A., Czerska M., Nogalski B., Rutka R., Apanowicz J., Zarządzanie organizacjami, Toruń 2001.
Celary I., Obrzędowość świecka jako wyzwanie dla życia duszpastersko-liturgicznego, „Śląskie Studia Historyczno-Teologiczne” 2003, t. 36, z. 1.
Janion M., Niesamowita Słowiańszczyzna: fantazmaty literatury, Kraków 2007.
Jeleń-Kubalewska E., Cierpienie i śmierć jako współczesny performans medialny. Perspektywa performatyczna, Uniwersytet im. Adama Mickiewicza Wydział Nauk Społecznych Instytut Kulturoznawstwa, Poznań 2014, praca doktorska.
Kamińska-Szmaj I., Co to jest kultura polityczna?, „Język a Kultura” 1994, t. 11: Język polityki a współczesna kultura polityczna.
Kieniewicz S., Powstanie styczniowe, Warszawa 1983.
Kłoskowska A., Kultura masowa. Krytyka i obrona, Warszawa 1980.
Kłos J., Wilno, Wilno 1937.
Krzemiński A., Halloween, Dziady, Wszystkich Świętych. Jak człowiek przez wieki oswajał śmierć, „Polityka”, 31.10.2016.
Olick J., Omeltchenko T., Political culture, [w:] International encyclopedia of the social sciences, Detroit 2008.
Staszczak Z., Obrzęd a obyczaj w rodzinach wiejskich Wielkopolski, Warszawa–Poznań 1985.
Simonides D., Doroczne zwyczaje i obrzędy. Ich antropologiczna funkcja, [w:] Kultura ludowa śląskiej ludności rodzimej, red. D. Simonides, przy udziale P. Kowalskiego, Wrocław–Warszawa 1991.
Sikorski Cz., Kultura organizacyjna, Warszawa 2002.
Somers M., What’s Political or Cultural about Political Culture and the Public Sphere? Toward an Historical Sociology of Concept Formation, „Sociological Theory” 1995, nr 13 (2).
Szczurowski M., Odwołanie do przeszłości w obrzędach i promocji urzędów oraz instytucji publicznych, [w:] Mity, symbole, rytuały we współczesnej polityce. Szkice z antropologii polityki, red. B. Szklarski, Warszawa 2008.
Świtała-Trybek D., Wspólnotowa żałoba narodowa. Rozważania w kontekście katastrof górniczych w Polsce, „Studia Kulturowe” 2012, nr 3: Doświadczenie w kulturze.
Wiatr J.J., Socjologia polityki, Warszawa 1999.
Wnuk-Lipiński E., Socjologia życia publicznego, Warszawa 2008.
Akty prawe
Art. 11 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o zmianie ustawy o godle, barwach i hymnie Rzeczypospolitej Polskiej, Dz.U. 2005, nr 172, poz. 1439.
Netografia
www.fundacja.znak.org.pl
www.newsweek.pl
www.swo.pwn
www.prezydent.pl
www.rp.pl
www.polskijubiler.com
www.dziennikwschodni.pl
www.livestream.com
www.pl.wikipedia.org
www.homepages.udayton.edu
