Teologia zachwytu według św. Tomasza z Akwinu
Słowa kluczowe:
Tomasz z Akwinu, estetyka teologiczna, piękno, zachwytAbstrakt
Przedmiotem prezentowanego tekstu, będącego fragmentem monografii, jest zagadnienie uroku (powab) i zachwytu w twórczości św. Tomasz z Akwinu. Powab jest sposobem przyciągania obserwatora i zachętą do relacji. Zachwyt zaś jest spontaniczną odpowiedzią człowieka na doświadczenie piękna oraz ukierunkowaniem intelektu i woli ku przedmiotu. Akwinata w swojej późnej twórczości (po 1269 r.) wprowadził kategorię powabu i zachwytu jako wyjaśnienie z jednej strony działania Boga, który pociąga pięknem i z drugiej strony reakcji człowieka, który w wolności odpowiada na odkryte piękno.
Downloads
Bibliografia
Badeni J., W świetle ducha, opr. M. Biskup, Wydawnictwo „W drodze”, Poznań 2013.
Bonino S.-T., L’hérésie pélagienne selon Thomas d’Aquin, „Nova et Vetera” 2019, t. 94, z. 4, s. 355–382.
Dyskusja o duszpasterstwie akademickim, „Znak” 1966 (styczeń–luty), R. XVIII, nr 139–140, s. 15–41.
Gałuszka T., Odnowa w łasce. Teologia charyzmatów św. Tomasza z Akwinu, Wydawnictwo Esprit, Kraków 2018.
Kostecki R., Tajemnica życia nadprzyrodzonego, Instytut Wydawniczy PAX, Warszawa 1975.
Pyda J., Wcielenie Słowa jako cud w teologii św. Tomasza z Akwinu, Warszawa 2018 [niepublikowana rozprawa doktorska, obroniona w 2019 roku na Papieskim Wydziale Teologicznym w Warszawie].
Roszak P., Wiarygodność i Tożsamość. „Teologia wiary” św. Tomasza z Akwinu i współczesność, Wydawnictwo WAM, Kraków 2013.
Shanley B. J., Tradycja tomistyczna, tłum. R. Mordarski, Wydawnictwo „W drodze”, Warszawa 2017.
Torrell J.-P., Święty Tomasz z Akwinu – mistrz duchowy, tłum. A. Kuryś, Wydawnictwo „W drodze”, Poznań–Warszawa 2003.