Migracja jako odpowiedź na niedobory siły roboczej i jej wpływ na wzrost gospodarczy w krajach Grupy Wyszehradzkiej: zrównoważone rozwiązanie, czy tymczasowa ulga?

Abstrakt

Kryzys demograficzny, spowodowany niskim wskaźnikiem dzietności, emigracją z kra­jów Grupy Wyszehradzkiej oraz tak zwanym drenażem mózgów, znacząco przyczynia się do niedoboru siły roboczej w Polsce, Czechach, na Węgrzech i Słowacji, negatywnie wpływając na wzrost gospodarczy. Aby zaradzić temu problemowi, rządy wprowadzają korzystne przepisy, mając na celu stworzenie atrakcyjnego środowiska dla migrantów zarobkowych i złagodzenie niedoborów siły roboczej. Niemniej jednak większość mi­grantów zajmuje podstawowe stanowiska, a zgodnie z podstawową teorią produkcji, produkcja gospodarki nie jest liniowo proporcjonalna do nakładu czynników produkcji, takich jak praca. Rodzi to pytanie, czy obecne podejście do migracji zarobkowej jest rozwiązaniem zrównoważonym i czy może zapewnić kontynuację dotychczasowego wzrostu gospodarczego, jaki można było zaobserwować w tych krajach w poprzednich dekadach. W artykule podkreślone zostało znaczenie wysoko wykwalifikowanych migrantów, którzy mogą napędzać innowacje i rozwój technologiczny, zapewniając kontynuację dotychczasowego poziomu wzrostu gospodarczego. Jednak skuteczność inicjatyw wdrażanych przez Unię Europejską, takich jak Europejska Niebieska Karta, pozostaje wątpliwa, ponieważ jedynie około 30% wszystkich wysoko wykwalifikowa­nych migrantów wybiera Unię Europejską jako miejsce docelowej migracji.