Zmiany w zakresie konotacji semantycznych nazw kolorów w opowiadaniach Brunona Schulza

Autor

  • Anna Jarmuszkiewicz Uniwersytet Jagielloński

DOI:

https://doi.org/10.26881/sf.2017.09.08

Abstrakt

Critics noticed that the short stories by Bruno Schulz show many colors when the writer was still alive, and then such opinions has been frequently confirmed. Yet, in spite ofthe differences among them, so far critical commentaries have failed to address an important problem of prototypical changes of semantic values which may take place in reference to particular color terms. Next to their cultural and symbolic features, as significant elements of the “verbal world picture,” they imply a whole set of phenomenological questions.

Downloads

Download data is not yet available.

Biogram autora

Anna Jarmuszkiewicz - Uniwersytet Jagielloński

Literaturoznawczyni, autorka rozprawy doktorskiej Tropy Prousta. Problemy recepcji literackiej w literaturze polskiej po 1945 roku, obronionej na Wydziale Polonistyki UJ. Jej zainteresowania badawcze ogniskują się wokół recepcji literackiej, związków literatury z fotografią i badań nad wizualnością. Publikowała m.in. w „Tekstach Drugich”, „Pamiętniku Literackim”, „Bulletin de Marcel Proust”.

Bibliografia

Augé Claude (dir.). 1923. Petit Larousse illustré : Nouveau dictionnaire encyclopédique. Paris : Larousse.

Barański Jarosław. 1999. „Bruno Schulz: estetyka języka w poetyckiej nostalgii”. Universitatis Wratislaviensis. Filozofia 34.

Bolecki Włodzimierz, Jerzy Jarzębski, Stanisław Rosiek (red.). 2006. Słownik schulzowski. Gdańsk: słowo/obraz terytoria.

Davidson Donald. 2007. Widzieć poprzez język. Przeł. Arkadiusz Żychliński. Teksty Drugie 3.

Gage John. 2008. Kolor i kultura. Teoria i znaczenie koloru od antyku do abstrakcji. Przeł. Joanna Holzman. Kraków: Universitas.

Karłowicz Jan, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki (red.). 1900. Słownik języka polskiego. T. 3. Warszawa.

Kujawski Marek. 1990. „Znaczenie barw w prozie Brunona Schulza”. Słupskie Prace Humanistyczne 10a.

Linde Samuel Bogumił. 1859. Słownik języka polskiego. T. 3. Lwów: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.

Man Paul de. 2004. Alegorie czytania: język figuralny u Rousseau, Nietzschego, Rilkego i Prousta. Przeł. Artur Przybysławski. Kraków: Universitas.

Mayenowa Maria Renata, Pepłowskiego Franciszek (red.). 1968. Słownik polszczyzny XVI wieku. T. 2. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich; PAN.

Schulz Bruno. 1998. Opowiadania. Wybór esejów i listów. Oprac. Jerzy Jarzębski. Wrocław–Kraków: Ossolineum.

Skwarczyńska Stefania. 1932. „Wartość treściowa kolorów w romantyzmie a dzisiaj (Na tle badania relacji między twórcą a odbiorcą)”. Pamiętnik Literacki 3–4.

Tokarski Ryszard. 1995. Semantyka barw we współczesnej polszczyźnie. Lublin: Wydawnictwo UMCS.

Wittgenstein Ludwig. 1998. Uwagi o kolorach. Przeł. Robert Reszke. Warszawa: Spacja.

Wróblewski Piotr. 1978. „Stylistyczna funkcja określeń barw w prozie Brunona Schulza”. Przegląd Humanistyczny 7/8.

Wyka Kazimierz. 1967. Stara szuflada. Kraków: Wydawnictwo Literackie.

Pobrania

Opublikowane

2017-03-01

Jak cytować

Jarmuszkiewicz, A. (2017). Zmiany w zakresie konotacji semantycznych nazw kolorów w opowiadaniach Brunona Schulza. Schulz/Forum, (9), 67–82. https://doi.org/10.26881/sf.2017.09.08

Numer

Dział

[inicjacje schulzowskie]