Dzieci i ryby głosu nie mają… a przecież nie ma dzieci – są ludzie. O próbie przełamania stereotypu dobrego wychowania oraz dobrze wychowanego dziecka w wybranych reklamach społecznych

Autor

  • Ewa Lubiszewska

Abstrakt

W artykule mowa jest o języku, za pomocą którego reklamy społeczne walczą z zakorzenionym w społeczeństwie polskim stereotypem „dobrego wychowania”. Autorka przywołuje przykłady ilustrujące dwugłos, który w poglądach na wychowanie dzieci brzmiał przez wieki i kształtował światopogląd Polaków. W pracy znalazły się przykłady reklam społecznych będących narzędziem oddziaływania na myślenie według stereotypów. Analizy poszczególnych komunikatów pokazują różnorodność strategii językowych realizujących funkcję perswazyjną.

Downloads

Download data is not yet available.

Pobrania

Opublikowane

2018-12-28

Jak cytować

Lubiszewska, E. (2018). Dzieci i ryby głosu nie mają… a przecież nie ma dzieci – są ludzie. O próbie przełamania stereotypu dobrego wychowania oraz dobrze wychowanego dziecka w wybranych reklamach społecznych. Język – Szkoła – Religia, 13(4), 83–98. Pobrano z https://czasopisma.bg.ug.edu.pl/index.php/JSR/article/view/2976

Numer

Dział

W kręgu tekstów kultury