Dzieci i ryby głosu nie mają… a przecież nie ma dzieci – są ludzie. O próbie przełamania stereotypu dobrego wychowania oraz dobrze wychowanego dziecka w wybranych reklamach społecznych
Abstrakt
W artykule mowa jest o języku, za pomocą którego reklamy społeczne walczą z zakorzenionym w społeczeństwie polskim stereotypem „dobrego wychowania”. Autorka przywołuje przykłady ilustrujące dwugłos, który w poglądach na wychowanie dzieci brzmiał przez wieki i kształtował światopogląd Polaków. W pracy znalazły się przykłady reklam społecznych będących narzędziem oddziaływania na myślenie według stereotypów. Analizy poszczególnych komunikatów pokazują różnorodność strategii językowych realizujących funkcję perswazyjną.
Downloads
Download data is not yet available.
Pobrania
Opublikowane
2018-12-28
Jak cytować
Lubiszewska, E. (2018). Dzieci i ryby głosu nie mają… a przecież nie ma dzieci – są ludzie. O próbie przełamania stereotypu dobrego wychowania oraz dobrze wychowanego dziecka w wybranych reklamach społecznych. Język – Szkoła – Religia, 13(4), 83–98. Pobrano z https://czasopisma.bg.ug.edu.pl/index.php/JSR/article/view/2976
Numer
Dział
W kręgu tekstów kultury