Wytyczne dla Autorów

WSKAZÓWKI REDAKCYJNE
(obowiązują od numeru 1/2019)

Prosimy, aby artykuł został przygotowany według podanych niżej zasad i nie przekraczał 25 tys. znaków. Do tekstu należy dołączyć tytuł artykułu przetłumaczony na język angielski, streszczenie w języku polskim i jego tłumaczenie na język angielski oraz słowa kluczowe w języku polskim i języku angielskim. Artykuły studentów i doktorantów powinny mieć rekomendację opiekuna naukowego.

Teksty należy przysyłać w formatach DOC, DOCX lub ODT.

1. Czcionka: Times New Roman; rozmiar: 12 pkt, w przypisach dolnych: 10 pkt; odstęp między wersami: 1,5 wiersza, odstęp w przypisach: 1 wiersz; marginesy standardowe: 2,5 cm z każdej strony; tekst wyjustowany.
2. Tytuł i podtytuły pogrubione.
3. Brak tzw. twardych spacji (Shift+Ctrl+spacja) i miękkich enterów (Shift+Enter).
4. Przedział stron i przedział lat – za pomocą półpauzy (–), a nie dywizu (-), np. „(Zgółkowa 1986: 17–21)”; „w latach 1911–1915”.
5. Wyrazy i wyrażenia obcego pochodzenia (które się nie odmieniają i funkcjonują na zasadach cytatu z języka obcego) – kursywą, np. alter ego, z wyjątkiem wyrazów i wyrażeń powszechnie stosowanych (np. postscriptum, incognito).
6. Cytaty krótsze (do 3 linijek tekstowych):

• polskojęzyczne – antykwą, wyodrębniane w tekście głównym za pomocą cudzysłowu;
• obcojęzyczne (w tym łacińskie) – wyodrębniane w tekście głównym za pomocą kursywy.

7. Cytaty dłuższe (powyżej 3 linijek tekstowych) – antykwą, wyodrębniane w oddzielnym akapicie: 10 pkt, interlinia 1 wiersz, bez wcięcia akapitowego.
8. Prosimy o nieużywanie spacji ani tabulatorów do robienia wcięć akapitowych, do przenoszenia wiszących spójników, do justowania/wyrównywania tekstu itd. Spacja powinna pozostać wyłącznie znakiem odstępu!
9. Należy stosować powszechnie znane skróty (np., m.in., tzw., r., w., ok.) zamiast ich rozwiniętych odpowiedników.
10. Liczby od 1 do 9 należy zapisywać słownie, a liczby od 10 wzwyż – za pomocą cyfr. Jedynie w nawiasach i przypisach wszystkie liczby, także krótkie, należy zapisywać cyframi.
11. Wszystkie ryciny (ilustracje, fotografie, schematy) powinny być ponumerowane i podpisane (z podaniem informacji o źródle ilustracji). Fotografie w postaci cyfrowej, w formacie JPG (300 DPI); niezbędna stosowna informacja o zgodzie autora na wykorzystanie ilustracji (chyba że fotografia została wykonana przez autora artykułu lub pochodzi ze źródła nieobjętego prawami autorskimi).
12. Wszystkie tabele powinny być ponumerowane, opatrzone odpowiednim tytułem i informacją o źródle.
13. Przypisy rzeczowe (wyjaśniające i zawierające komentarze do tekstu) należy wprowadzać na dole strony (czcionka: Times New Roman, rozmiar: 10, interlinia: 1), a przypisy bibliograficzne – w nawiasach w tekście głównym.

 PRZYPISY BIBLIOGRAFICZNE

1. Publikacja jednego autora: nazwisko i rok wydania oraz (po dwukropku) numery stron, np. (Zgółkowa 1986: 32).

• Jeśli w tekście są odwołania do różnych publikacji danego autora wydanych w tym samym roku, w przypisach wprowadza się dodatkowe oznaczenia literowe (bez spacji po roku wydania), np. (Bańko 2002a: 201), (Janion 2003b: 45); te same oznaczenia podaje się w bibliografii.

2. Publikacja dwojga lub trojga autorów: wszystkie nazwiska połączone spójnikiem „i”, np. (Podracki i Gałązka 2010: 47), (Buttler, Kurkowska i Satkiewicz 1976: 18).
3. Publikacja czworga i więcej autorów: nazwisko pierwszego z nich oraz skrót „i in.”, np. (Tatarkiewicz i in. 1996).
4. Powołanie się na wypowiedź autora X zacytowaną w książce autora Y – według wzoru: (D. Ochmann, cyt. za: Ginter 2016: 169).
5. Parafraza myśli autora: należy zamieścić informację bibliograficzną w przypisie nawiasowym.
6. Odniesienie do kilku prac w danym fragmencie: nazwiska i adresy bibliograficzne należy oddzielić średnikami, np. (Burzyńska 2007: 34–56; Markowski 2004: 78).
7. Odwołanie do pracy pod redakcją: w przypisie podaje się nie nazwisko autora, ale tytuł zbioru, np. (Wokół genologii 2002); jeśli tytuł jest wielowyrazowy, można go skrócić i użyć wielokropka, np. (Językowy, literacki i kulturowy… 2018).
8. Odwołanie do konkretnego tekstu zamieszczonego w wydawnictwie zbiorowym: w przypisie podaje się tylko nazwisko autora tekstu, rok wydania i strony – informacje o zbiorze, z którego pochodzi tekst, zamieszcza się w wyłącznie w bibliografii.
9. Podane zasady odnoszą się także do publikacji internetowych.

 BIBLIOGRAFIA

Na końcu tekstu powinna zostać umieszczona nienumerowana bibliografia pozycji odnoszących się do artykułu wg podanych niżej wzorów. Pozycje bibliograficzne należy uporządkować alfabetycznie wg nazwisk autorów (z wyjątkiem prac zbiorowych, w których pierwszym elementem opisu bibliograficznego jest tytuł). Prace jednego autora należy uszeregować według lat wydania – od najstarszych do najnowszych.

Tytuły publikacji należy zapisać:

• kursywą – tytuły książek i artykułów;
• w cudzysłowie – tytuły czasopism;
• antykwą (pismem prostym) bez cudzysłowu – tytuły ksiąg biblijnych i aktów prawnych.

Książka autorska

nazwisko autora, inicjał imienia, rok wydania w nawiasie, tytuł publikacji, inicjał imienia i nazwisko tłumacza – jeśli jest, nazwa wydawnictwa (skrócona), miejsce wydania:

Lewińska A. (2019), „Dla orientacji kolegów spisałem…”. O szkole w kronikach szkół wiejskich Pomorza z lat 1920–1989, Bernardinum, Pelplin.

Książka – praca zbiorowa

tytuł publikacji, rok wydania w nawiasie, inicjał imienia i nazwisko redaktora, inicjał imienia i nazwisko tłumacza – jeśli jest, nazwa wydawnictwa (skrócona), miejsce wydania:

Antropologia słowa. Zagadnienia i wybór tekstów (2003), red. G. Godlewski, oprac. G. Godlewski, A. Mencwel, R. Sulima, Wyd. UW, Warszawa.

Artykuł/rozdział w pracy zbiorowej

nazwisko, inicjał imienia, rok wydania w nawiasie, tytuł artykułu/rozdziału, w: tytuł książki, inicjał imienia i nazwisko redaktora, nazwa wydawnictwa (skrócona), miejsce wydania:

Pruszczyński R. (2007), Kicz i kamp. Notatki z rozważań o terminologii, w: Lektury inności, red. M. Dąbrowski i R. Pruszczyński, Dom Wydawniczy Elipsa, Warszawa.

Artykuł w czasopiśmie

nazwisko, inicjał imienia, rok wydania w nawiasie, tytuł artykułu/rozdziału, tytuł czasopisma w cudzysłowie, rok/tom, zeszyt/numer (stosujemy skróty zgodne z językiem danej pozycji bibliograficznej, np. t., vol., nr, no.):

Breza E. (2012), Archaizmy leksykalne i semantyczne w polskich pieśniach religijnych, „Język – Szkoła – Religia” R. VII, nr 1.

Artykuł w internecie

nazwisko, inicjał imienia, rok wydania w nawiasie, dokładny adres strony, data dostępu w nawiasie kwadratowym:

Kołodziejczyk P. (2002), Funkcjonalizm jako filozoficzna podstawa teorii Sztucznej Inteligencji, http://www.kognitywistyka.net/artykuly/pk-fjfptsi.pdf [dostęp: 12.04.2014].

Teksty przygotowane do publikacji niezgodnie z ww. wskazówkami nie będą poddawane procedurze recenzji.