Ukraińska humanistyka w odzyskaniu tożsamości
Abstrakt
Autor tekstu opisuje sytuację ukraińskiej humanistyki. W czasie radykalnych przemian politycznych również nauki humanistyczne, ich metodologia i podejście muszą ulec przebudowie. W latach dziewięćdziesiątych przetłumaczono na język ukraiński arcydzieła światowej humanistyki. Przetłumaczenie przede wszystkim literatury filozoficznej stworzyło warunki do autonomicznego rozwoju nauk humanistycznych na Ukrainie. Możliwe stało się posługiwanie kategoriami i pojęciami, których używa współczesny świat humanistyki. Niestety realia współczesnego świata naukowego na Ukrainie zmuszają uczonych do wahania pomiędzy oficjalnymi, naukowymi dogmatami, za którymi kryją się odpowiednie poważne instytucje i możliwości kariery, a postmodernistyczną retoryką zachodnich teorii, która stwarza iluzję uczestnictwa w Innym (współczesnym, modnym) paradygmacie naukowym. Poszukiwanie nowego modelu metodologicznego staje się jednocześnie poszukiwaniem własnej tożsamości naukowo-badawczej ze wszystkimi możliwymi drastycznymi i przesadnymi opiniami okresu przejściowego.
Downloads
Bibliografia
Hrycak J., Szlach do suspilnoho bahatstwa: jak podołaty istoriju, „Ukrajinska prawda”, wersja internetowa: http://www.istpravda.com.ua/articles/2014/08/6/143928/ [dostęp: 16.01.2015].
Brzezicki A., Naród i jego rewolucje. Z Mykołą Riabczukiem, ukraińskim pisarzem i publicystą, rozmawia w Kijowie Andrzej Brzeziecki, „Tygodnik Powrzechny”, 16 stycznia 2005 r.
Hundorowa T., Metologicznyj tysk, „Krytyka” 2002, nr 12.
Hnatiuk O., Pożegnanie z imperium. Ukraińskie dyskusje o tożsamości, Lublin 2003.
Chruślińska I., Ukraiński palimpsest. Oksana Zabużko w rozmowie z Izą Chruślińską, Warszawa 2013.
#Euromaidan. History in the Making / ed. By Volodymyr Kadygrob, Kateryna Taylor, Kijów 2014.