(Dzień) Wszystkich Świętych – współczesny uzus ortograficzny w świetle normy

Autor

  • Ewa Badyda Uniwersytet Gdański

DOI:

https://doi.org/10.26881/jsr.2022.17.01

Słowa kluczowe:

norma, uzus, ortografia, nazwy świąt

Abstrakt

W artykule podjęta jest próba zdiagnozowania współczesnego ususu ortograficznego w zakresie pisowni nazwy święta Wszystkich Świętych w języku polskim. Przestawione zostały dane pochodzące z tekstów gazet, czasopism, środków masowego przekazu, głównych portali informacyjnych, internetowych stron jednostek administracji publicznej, instytucji państwowych, instytucji edukacyjnych, wydawnictw naukowych, z internetowych stron katolickich, a także dane korpusowe oraz ankietowe. Świadczą one o tym, że współczesny uzus w zakresie pisowni nazwy święta jest rozchwiany, co może świadczyć o rodzeniu się alternatywnych nazw święta Wszystkich Świętych.

Downloads

Download data is not yet available.

Bibliografia

Awramiuk E. (2013), Współczesna pisownia polska: między normą a uzusem, „Poradnik Językowy” z. 2.

Dawidziak-Kładoczna M. (2015), Nazwy świąt katolickich w świadomości współczesnych użytkowników polszczyzny, „Poradnik Językowy” z. 6.

Gigilewicz E. (red.) (2014), Encyklopedia katolicka, t. 20, Lublin.

Gębka-Wolak M., Kaproń-Charzyńska I. (2020), Wielka litera w tekstach urzędowych. Wybrane problemy związane ze stosowaniem kryterium znaczeniowego, „Poradnik Językowy” nr 2.

Gębka-Wolak M., Moroz A. (2021), Morfoskładnia w Słowniku właściwych użyć języka, „Język Polski” z. 2.

Ginter J. (2013), O pisowni wyrażenia „Ś/święty M/Mikołaj” i innych problemach ortograficznych w pracy redaktora podręczników do nauki języka polskiego w szkole podstawowej, „Język-Szkoła-Religia” nr 2.

Ginter J. (2016), Rola internetowych poradni językowych w procesie normalizacji pisowni polskiej, Gdańsk.

Ginter J. (2019), Koncepcja Deleuzjańska czy deleuzjańska? O pisowni przymiotników odnazwiskowych na przykładach z pewnej książki, w: Słowotwórstwo apelatywne i onomastyczne. Materiały ósmej konferencji językoznawczej poświęconej pamięci profesora Bogusława Krei („Wokół Słów i Znaczeń” t. 8), red. E. Rogowska-Cybulska, A. Lica, E. Badyda, Gdańsk.

Ginter J. (2021), Normy poprawnościowe dotyczące leksyki religijnej jako przedmiot zainteresowania korektorów i redaktorów językowych, „Język-Szkoła-Religia” t. 16, s. 7–20.

Kalendarz liturgiczny diecezji polskich (2013), https://web.archive.org/web/20141025005619/http://www.kkbids.episkopat.pl/uploaded/KalendarzDiecezjiPolskich-2013-02-28_2.pdf.

Karpowicz T. (2014), Hierarchizacja normy ortograficznej jako zagadnienie teoretyczne i praktyczne, „Poradnik Językowy” z. 9.

Narodowy Korpus Języka Polskiego, http://www.nkjp.pl.

Liberek J. (2021), Norma językowa jako fakt społeczny fundowany na uzusie. Uwagi w kontekście Słownika właściwych użyć języka, „Język Polski” z. 2.

Markowski A. (2007), Kultura języka polskiego. Teoria. Zagadnienia leksykalne, Warszawa.

Milewska-Stawiany M. (2009), Trudności ortograficzne związane z nowymi zapożyczeniami, w: Umiej obiecało swoje… Pelplińskie konkursy ortograficzne (2004–2008), red. E. Rogowska-Cybulska, Pelplin.

MoncoPL, http://monco.frazeo.pl.

Pawelec R. (2013), Kreska kresce nierówna – o użyciu łącznika oraz (dwojako zapisywanego) myślnika we współczesnej interpunkcji i ortografii, „Poradnik Językowy” z. 1.

Pawelec R. (2014), Ortografia w urzędzie, czyli o tym wszystkim, o co urzędnicy chcieliby zapytać językoznawcę, „Poradnik Językowy” nr 9.

Pęzik P. (2020), Budowa i zastosowanie korpusu monitorującego MoncoPL, „Forum Lingwistyczne” nr 7.

Polański E., Malinowski M. (2013), O trudnościach w pisowni zestawień apozycyjnych, „Poradnik Językowy” nr 1.

Przybylska R., Przyczyna W. (2011), Pisownia słownictwa religijnego, Tarnów.

Rogowska-Cybulska E. (2011), Zasady pisowni polskiej w świetle pytań kierowanych do poradni językowych, „Język Polski” z. 2–3.

Rogowska-Cybulska E. (2015), O nowo/narodzonym Chrystusie uwagi ortograficzne, „Język – Szkoła – Religia” nr 2.

Rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 15 listopada 1924 r. o dniach świątecznych (Dz.U. z 1924 r. Nr 101, poz. 928).

Ruszkowski M. (2009), Ortograficzne formy wariantywne, „Język Polski” z. 4–5.

Ruszkowski M. (2014), Formy oboczne skrótowców, „Poradnik Językowy” nr 9.

Saloni Z. (2011), Co w roku 2010 obowiązuje w pisowni polskiej?, „Język Polski” z. 2–3.

Saloni Z. (2018), W stulecie niepodległości i „ustalonej” pisowni polskiej, „LingVaria” XIII, nr 2 (26).

Skudrzyk A., Urban K. (2009), Wielką czy małą literą? Mały słownik użycia wielkich liter w polskich tekstach, Warszawa.

Wielki słownik ortograficzny PWN z zasadami pisowni i interpunkcji (2003), red. E. Polański, Warszawa.

Wielki słownik ortograficzny PWN z zasadami pisowni i interpunkcji (2016), red. E. Polański, wyd. 4 popr. i uzup., Warszawa.

Ustawa z dnia 18 stycznia 1951 r. o dniach wolnych od pracy (Dz.U. z 1951 r. Nr 4, poz. 28).

Zdunkiewicz-Jedynak D. (2021), Poprawne vs. właściwe użycia języka. Uwagi w kontekście Słownika właściwych użyć języka, „Język Polski” z. 2.

Pobrania

Opublikowane

2022-12-19

Jak cytować

Badyda, E. (2022). (Dzień) Wszystkich Świętych – współczesny uzus ortograficzny w świetle normy. Język – Szkoła – Religia, 17, 9–21. https://doi.org/10.26881/jsr.2022.17.01

Numer

Dział

W kręgu języka