Z dziejów słów i ich znaczeń – „święty” (Część 1. Od czasów najdawniejszych do doby średniopolskiej)
DOI:
https://doi.org/10.26881/jsr.2022.17.02Słowa kluczowe:
święty, historia , leksykografia, eksplikacje językoweAbstrakt
Leksem święty jest obecny w polszczyźnie od dawna w tym samym brzmieniu i w takiej samej postaci graficznej co dzisiaj, ale na przestrzeni dziejów języka podlegał różnym zmianom semantycznym. Niektóre ze starszych znaczeń, tych podstawowych, są żywe także współcześnie. Artykuł jest próbą eksplikacji zamieszczonego w tytule słowa oraz jego znaczenia, użyć w konkretnych tekstach i kontekstach, jego sensu oraz definicji słownikowych – co znaczą i jak się od-noszą do podstawowej wartości semantycznej wyrazu święty.
Downloads
Bibliografia
Długosz-Kurczabowa K., Dubisz S. (2006), Gramatyka historyczna języka polskiego, Warszawa.
[GHJP] Klemensiewicz Z., Lehr-Spławiński T., Urbańczyk S. (1981), Gra-matyka historyczna języka polskiego, Warszawa.
Gryglewicz F., ŁukaszykR., Sułowski Z. (red.) (1989), Encyklopedia katolicka, t. 2 (Bar – Centuriones), Lublin.
Karpluk M. (1961), Słowiańskie imiona kobiece, Wrocław.Katechizm Kościoła Katolickiego (2002), Poznań.
Malec M. (1977), Staropolskie bezsufiksalne nazwy osobowe z prepozycjami i negacją, „Onomastica” XXII, s. 51–77.
Malec M. (2021), Imię w polskiej antroponimii i kulturze, Kraków.
Milewski T. (1969), Indoeuropejskie imiona osobowe, Wrocław.
[SEB] Brückner A. (1970), Słownik etymologiczny języka polskiego, Warszawa.
[SPJK] Słownik polszczyzny Jana Kochanowskiego (1994), red. M. Kucała, Kraków.
[SRecz] Reczek S. (1968), Podręczny słownik dawnej polszczyzny, cz. I: staropolsko-nowopolska, cz. II: nowopolsko-staropolska, Wrocław – Warszawa – Kraków.
[SSNO] Słownik staropolskich nazw osobowych (1965–1983), red. W. Taszycki, t. 1–6, Wrocław.
[Sstp] Słownik staropolski (1953 i n.), red. S. Urbańczyk, Wrocław.
[STB] Słownik teologii biblijnej (1985), red. X. Leon-Dufour, Poznań – Warszawa.
[SXVI] Słownik polszczyzny XVI wieku (1966), red. M.R. Mayenowa, t. 1–36, Wrocław – Warszawa – Kraków.
Szymik J. (2006), Traktat o Bogu Jedynym, Warszawa.
Taszycki W. (1925), Najdawniejsze polskie imiona osobowe, Kraków.