Dramatyczna narracja – między Betlejem polskim Lucjana Rydla a Biwakiem pod gołym niebem Mariana Pankowskiego

Abstrakt

Autorka artykułu analizuje szczególną strukturę formy dramatycznej związanej z motywem wędrówki do Betlejem czyli jasełek. Wykorzystując rozpoznania Marii Renaty Mayenowej, dotyczące potencjału semantycznego tej formy, analizuje konkretne realizacje tej formy. Porównanie utworów Lucjana Rydla oraz Mariana Pankowskiego skupia się przede wszystkim na rozważaniach dotyczących unikalnej formy narracyjnej tekstu dramatycznego, ściśle związanej z opowieścią biblijną. Możliwości nowoczesnego ujęcia tego problemu autorka upatruje w analizie momentów przecięcia się punktów widzenia poszczególnych postaci obydwu dramatów z organizowaną przez podmiot dramatyczny czasoprzestrzenią utworów. Uzyskane w ten sposób pole komunikacyjne odpowiada pozycji zajmowanej przez podmiot dramatyczny. Precyzyjne jej wyznaczenie daje szansę na odtworzenie schematów komunikacyjnych obydwu dzieł i dostrzeżenie charakterystycznych dla twórczości dramatycznej przekształceń narracji biblijnej.