Francuski model edukacji medialnej i informacyjnej. Krytyczna analiza szans i zagrożeń
Słowa kluczowe:
Francja, kultury medialne, edukacja medialna, francuski model edukacji medialnej, francuskie mediaAbstrakt
Francuski model edukacji medialnej i informacyjnej jest dobrze rozwinięty. Jego podstawą jest polityka edukacyjna i kulturalna rządu Republiki Francuskiej. Działania te mają charakter aktywności scentralizowanej i zetatyzowanej. Aby jednak skutecznie ocenić szanse i zagrożenia związane z ich efektywnością, trzeba osadzić analizę w koncepcji kultur medialnych oraz różnorodności w mediach. Dodatkowo trzeba wziąć pod uwagę dynamicznie zmieniający się świat mediów. Analizie zostały poddane podstawy działania edukacji medialnej i informacyjnej we Francji (EMI), a także jej elementy, takie jak podmioty odpowiedzialne za tę politykę, sposób jej oddziaływania, odbiorcy tej polityki. Na podstawie tak określonego problemu badawczego analizowanego na podstawie koncepcji wykazano, że francuski model istnieje sprawnie, ale wymaga redefinicji w zakresie priorytetów oraz odbiorców. Owa rewizja działań jest głównie spowodowana sytuacją społeczno-polityczną we Francji, której EMI zdaje się nie uwzględniać.
Downloads
Bibliografia
Bennett L., New Media Power: The Internet and Global Activism [w:] Contesting Media Power, eds. N. Couldry. J. Curran, New York Rowman & Littlefield Publishers Inc, New York 2003.
Boćkowski B., Współczesna kultura medialna jako narzędzie projekcji radykalizmów (na przykładzie zjawiska cyber-dżihadu) [w:] Kultura w Polsce w XXI wieku: konteksty społeczne, kulturowe i medialne, red. E. Dąbrowska-Prokopowska, P. Goryń, M. Zaniewska, Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku, Białystok 2020.
Boyadjian J., Désinformation, non-information ou sur-information? Les logiques d’exposition à l’actualité en milieux étudiants, „Réseaux” 2020, Vol. 222, No. 4, s. 21–52.
Carcenac P., Chômage, jeunesse inactive, aides sociales… 800 cités sensibles passées à la loupe dans toute la France, „Le Figaro”, https://www.lefigaro.fr/conjoncture/quels- sont- lesquartiers- les- plus- touches- par- la- misere- 800- cites- sensibles- passees- a- la- loupe- 20230505 (dostęp: 19.10.2023).
Ciampaglia G.L., Fighting Fake News: A Role for Computational Social Science in the Fight against Digital Misinformation, „Journal of Computational Social Science” 2018, Vol. 1(1), 147–153.
CLEMI, https://www.clemi.fr/fr/qui- sommes- nous.html (dostęp: 14.10.2023).
Dziewulak D., Podstawy prawne i organizacja systemu szkolnictwa we Francji z uwzględnieniem wpływu ministra edukacji na działalność szkół publicznych i prywatnych, „Zeszyty Prawnicze BAS” 2022, nr 1(73), s. 39–72.
Éducation aux médias et à l’information, EDUSCOL, https://eduscol.education.fr/1531/ education- aux- medias- et- l- information (dostęp: 14.10.2023).
Education aux médias et à l’information, https://www.culture.gouv.fr/Thematiques/Educationaux- medias- et- a- l- information (dostęp: 14.10.2023).
Gajlewicz-Korab K., Media we Francji w kontekście czwartej rewolucji przemysłowej Klausa Schwaba. Wybrana problematyka, „Media Biznes Kultura” 2020, nr 2(9), s. 11, https://www. ejournals.eu/MBK/2020/2- 2020/art/18360/ (dostęp: 19.10.2023).
Głowacki M., Kultura i systemy medialne: wywiad z Peterem Grossem, „European Journalism Observatory”, https://pl.ejo-online.eu/dziennikarstwo-polityczne/kultura-systemy- medialne- wywiad- peterem- grossem (dostęp: 12.10.2023).
Golka M., Mała ontologia enklaw [w:] Enklawy życia społecznego, red. L. Gołdyka, I. Machaj, Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego, Szczecin 2007.
Groszkowska K., Francuska prezydencja w Radzie Unii Europejskiej, „Opinie i Analizy Instytutu de Republica”, nr 13(15), https://iderepublica.pl/nauka/opinie- i- analizy/francuska- prezydencjaw- radzie- unii- europejskiej/ (dostęp: 12.10.2023).
La population des zones urbaines sensibles, L’Institut national de la statistique et des études économiques, https://www.insee.fr/fr/statistiques/1280948#menu (dostęp: 19.10.2023).
Le CSA préconise de renforcer les actions d’éducation aux médias auprès des adultes, „Le Monde”, https://www.lemonde.fr/actualite- medias/article/2021/11/18/le- csa- preconisede- renforcer- les- actions- d- education- aux- medias- aupres- des- adultes_6102554_3236.html (dostęp: 19.20.2023).
Levendusky M., How Partisan Media Polarize America, Midwest Political Science Association, Chicago 2013. Mancini P., Media Systems in Central and Eastern Europe: Between Institutionalism and Culture [Wystąpienie na konferencji „Central European Journal of Communication – 10 Years On”,Wrocław, 19.11.2018].
Matusiak R., Edukacja medialna we Francji, „Kultura, Media, Teologia” 2020, nr 1(40), s. 27–41.
D., Media Performance: Mass Communication and the Public Interest, Newbury Park, London 1992. Media Diversity, https://www.unesco.org/en/media- pluralism- diversity/media- diversity (dostęp: 19.10.2023).
Pariser E., The Filter Bubble: What the Internet Is Hiding from You, Penguin Books, London 2011.
Parzymies S., Czy Francja jest jeszcze wielkim mocarstwem?, blog, https://vistula.edu.pl/ wiadomosci/francja- jeszcze- wielkim- mocarstwem (dostęp: 20.10.2023).
Pasquier D., Cultures juvéniles à l’ère numérique, „Réseaux” 2020, Vol. 222, No. 4, s. 9–20.
Ptaszek P., Edukacja medialna 3.0. Krytyczne rozumienie mediów cyfrowych w dobie Big Data i algorytmizacji, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2019.
Schradie J., The digital production gap: the digital divide and web 2.0 collide, „Poetics” 2011, Vol. 39(2), s. 145–168.
Stroud N.J., Media Use and Political Predispositions: Revisiting the Concept of Selective Exposure, „Political Behavior” 2008, Vol. 30(3). ZUS, Zone Urbaines Sensibles, https://sig.ville.gouv.fr/atlas/ZUS (dostęp: 17.10.2023), s. 341–366.