Społeczna odpowiedzialność jako strategia zarządzania uniwersytetem

Autor

  • Wioleta Gaweł Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie

Słowa kluczowe:

społeczna odpowiedzialność, zarządzanie, uczelnie

Abstrakt

Dotychczasowe próby usystematyzowania zasad odpowiedzialności społecznej uczelni w polskich realiach opierały się na systemach korporacyjnych. Jednak implementacja zasad korporacyjnych w przestrzeni uniwersytetu jest nieuzasadniona z punktu widzenia odmiennych celów, jakie ma uczelnia, wobec tych, do których dążą podmioty gospodarcze. Spoglądając na sektor biznesu, gdzie koncepcja odpowiedzialności społecznej o wiele prężniej się rozwija, okazuje się, że działania prowadzone w oparciu o strategię danej organizacji są najbardziej efektywne. Strategiczne zasady odpowiedzialności społecznej w przypadku podmiotów biznesowych powstały w wyniku przypisania ich do konkretnych zadań, jakich podejmuje się przedsiębiorstwo. Taka sama strategia wyznaczania zasad odpowiedzialności powinna być przyjęta przez uczelnie wyższe. Celem opracowania jest próba wyznaczenia norm do zarządzania społeczną odpowiedzialnością uczelni.

Downloads

Download data is not yet available.

Biogram autora

Wioleta Gaweł - Uniwersytet Ekonomiczny w Krakowie

Wioleta Gaweł – doktorantka Wydziału Ekonomii i Stosunków Międzynarodowych Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowie. Zainteresowania naukowe kieruje w stronę CSR, społecznej odpowiedzialności uczelni, edukacji globalnej i zarządzania zasobami ludzkimi. W swoich pracach duży nacisk kładzie na rolę człowieka w ekonomii. Ceni interdyscyplinarne podejście do problemów społecznych i dialog różnych środowisk. Aktywnie podąża za nowymi nurtami w obszarze swoich zainteresowań.

Bibliografia

Kaźmierczak M., 2010, Działania normalizacyjne w zarządzaniu społeczną odpowiedzialnością [w:] J. Łańcucki, Znormalizowane systemy zarządzania, Poznań: Wydawnictwo Uniwersytetu Ekonomicznego w Poznaniu.

Kuźmicz K.A., 2015, Benchmarking procesowy jako instrument doskonalenia zarządzania uczelnią, Warszawa: Wolters Kluwers.

Ocieczek W., Gajdzik B., 2010, Społeczna odpowiedzialność przedsiębiorstw produkcyjnych, Gliwice: Wydawnictwo Politechniki Śląskiej.

Polskie wydanie normy SA 8000 wraz z przewodnikiem i komentarzami, 2013, Warszawa: Pracodawcy RP.

Rok B., 2001, Audyt etyczny według reguł AA 1000 jako narzędzie edukacji menadżerskiej [w:] W. Gasparski, A. Lewicka-Strzałeck (red.), Etyka biznesu jako przedmiot nauczania, Warszawa: Wydawnictwo Wyższej Szkoły Przedsiębiorczości Zarządzania im. L. Koźmińskiego w Warszawie.

Thieme J.K., 2009, Szkolnictwo wyższe. Wyzwania XXI. Polska, Europa, USA, Warszawa: Difin.

Vall M. i in., 2011, Modele zarządzania uczelniami w Polsce. Raport końcowy, Kraków: Uniwersytet Jagielloński, Centrum Badań nad Szkolnictwem Wyższym.

Witek-Crabb A., 2001, Zrównoważony rozwój przedsiębiorstw w praktyce gospodarczej [w:] R. Pajda (red.), Wybrane zagadnienia współczesnej ekonomii, Kraków: Akademia Górniczo-Hutnicza w Krakowie.

Wytyczne dotyczące społecznej odpowiedzialności, 2012, PN-ISO 26000, Warszawa.

Zapłata S., Kaźmierczak M., 2011, Ryzyko ciągłości biznesu, odpowiedzialność społeczna. Nowoczesne koncepcje zarządzania, Warszawa: Wolters Kluwers.

Żemigała M., 2007, Standard AA 1000 nowoczesnym narzędziem zarządzania z zakresu CSR, „Problemy Jakości”, nr 11.

Pobrania

Opublikowane

2018-12-11

Jak cytować

Gaweł, W. . (2018). Społeczna odpowiedzialność jako strategia zarządzania uniwersytetem. Progress, (4), 56–64. Pobrano z https://czasopisma.bg.ug.edu.pl/index.php/Progress/article/view/4544