Kategoria jednoznaczności i wieloznaczności przekazu muzycznego w świetle koncepcji dzieła otwartego Umberto Eco

Abstrakt

Wśród dzieł zakwalifikowanych przez Umberto Eco jako otwarte szczególne miejsce zajmują wytwory artystyczne reprezentujące sposób istnienia łączony przez niego z kategorią otwarcia drugiego stopnia, zarezerwowaną dla dzieł fizycznie domkniętych, które zostały zdefiniowane przez włoskiego semiotyka jako źródła przekazów o strukturze wieloznacznej. W niniejszych rozważaniach podjęto próbę określenia cech takich utworów na podstawie przesłanek zawartych w Dziele otwartym Eco, uwzględniając istnienie stosunku percepcyjnego dzieło–odbiorca determinowanego przez właściwości strukturalne przekazu artystycznego. Dzięki temu możliwe stało się określenie, jakie czynniki sprzyjają wzmocnieniu jednoznaczności przekazu muzycznego, a tym samym – na zasadzie przeciwieństwa w stosunku do niej - opis okoliczności prowadzących do zwiększenia jego wieloznaczności.