Ejże! – to- „odpowiedzialność” stanowi wyzwanie wychowawcze - dzisiaj

Autor

  • Ewa Rodziewicz Profesor emeritus Uniwersytetu Gdańskiego

DOI:

https://doi.org/10.26881/ae.2022.19.09

Słowa kluczowe:

odpowiedzialność, wolność, wychowanie jako wyzwanie, antropocentryzm

Abstrakt

Celem tekstu jest zwrócenie uwagi na wielowarstwowość zagadnienia odpowiedzialnego stosunku człowieka do świata. Człowiek jest uwikłany w nieskończone sieci zależności, działa w wielu przestrzeniach i czasach, co rusz ogłaszane są nowe początki i nowe końce epok. Brak stabilności świata życia człowieka jest okazją do postawienia pytania o możliwość rozumienia odpowiedzialności jako wyzwania wychowawczego.

 

Downloads

Download data is not yet available.

Bibliografia

Ablewicz K., 2007, Pola odpowiedzialności dorosłego i dziecka. Tradycja i nowoczesność i co dalej, „Znak” nr 625.

Bielik-Robson A., 2017, Humanistyka poszukująca granic, „Teksty Drugie”, nr 1.

Bińczyk E., 2018a, Epoka Człowieka. Retoryka i marazm antropocenu, Warszawa: WN PWN.

Bińczyk E., 2018b, Troska o postprzyrodę w epoce antropocenu, „Etyka” nr 57.

Bińczyk E., 2018c, Utrata przyszłości w epoce antropocenu, „Stan Rzeczy” nr 1.

Biernbacher D., 1999, Odpowiedzialność za przyszłe pokolenia, tłum. Andrzejewski B., Jackowski P., Warszawa: Oficyna Naukowa.

Botkin J., Elmandjara M., Malitza M, 1982, Uczyć się bez granic, Jak zewrzeć „lukę ludzką”, Raport Klubu Rzymskiego, tłum. Kukliński M., Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.

Braidotti R., 2014, Po człowieku, tłum. Bednarek J., Kowalczyk A., Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Chutorański M., 2020, Nie(tylko)ludzkie wymiary edukacji. W stronę pedagogiki nieatropocentrycznej, Szczecin: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecińskiego.

Domańska E., 2017, Sprawiedliwość społeczna w humanistyce zaangażowanej, „Teksty Drugie” nr.1.

Faure E., 1975, Uczyć się, aby być. Raport Międzynarodowej Komisji ds. UNESCO, w latach 1971-72, tłum. Zakrzewska Z., Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.

Filek J., 1996, Ontologizacja odpowiedzialności. Analityczne i historyczne wprowadzenie w problematykę, Kraków: Wydawnictwo Baran i Suczyński.

Folkierska A., 2005, Sergiusz Hessen, pedagog odpowiedzialny, Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego.

Fromm E., 1996, Zdrowe społeczeństwo, tłum. Tanalska-Dulęba A., Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy.

Harari Y.N., 2018, Homo deus, Krótka historia jutra, tłum. Romanek M., Wydawnictwo Literackie.

Jonas H., 1995, Zasada odpowiedzialności. Etyka dla cywilizacji technologicznej, tłum. Klimowicz M., Kraków: Wydawnictwo Platan.

Klein N., 2020, To zmienia wszystko. Kapitalizm kontra klimat, tłum. Jankowska H., Makaruk K., Warszawa: Wydawnictwo MUZA S.A.

Latour B., 2019, Splatając na nowo to, co społeczne, Wprowadzenie do teorii aktora sieci, tłum. Derra A., Arbiszewski K., Kraków: Wydawnictwo UNIVERSITAS.

Mączyńska E., Pysz P., 2020, Po co nam społeczna gospodarka rynkowa?, https: www.pte.pl/pliki/1/8905/2020-02_6287pdf

Miller R., 1977, Modernizacja pojęcia „wychowanie” w świetle raportów o stanie oświaty, „Kultura i Społeczeństwo” nr 1.

Miller R., 1981, Socjalizacja, wychowanie, psychoterapia. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.

Miller R., 1984, Zespolenie człowieka ze światem jako problem edukacji przyszłości, „Rocznik Pedagogiczny” t. IX.

Rodziewicz E., 1995, Dekonstrukcja pedagogiki ogólnej i jej kontekstu - ku pedagogice ponowożytności [w:] Pedagogika ogólna - tradycja – teraźniejszość - nowe wyzwania, Hejnicka-Bezwińska T. (red.), Bydgoszcz: Wydawnictwo WSP.

Rutkowiak J., 2014, Kryzys pedagogiki i kryzys wychowania postrzegany przez pryzmat nauczycielskiej odpowiedzialności wychowawczej [w:] Ku pedagogii pogranicza. Studia kulturowe i edukacyjne, Kwieciński Z., Witkowski L. (red.), Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Suchodolski B., 1982, Przedmowa [w:] Botkin J., Elmandjara M., Malitza M, Uczyć się bez granic, Jak zewrzeć „lukę ludzką”, Raport Klubu Rzymskiego, tłum. Kukliński M., Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.

Suchodolski B., 2003, Pedagogika humanizmu tragicznego [w:] Ten świat - człowiek w tym świecie. Obszary sprzeczności edukacyjnych, Wojnar I. (red.), Warszawa: Komitet Prognoz „Polska 2000Plus”.

Todorov T., 2004, Nowy nieład światowy. Refleksje Europejczyka, Warszawa: Wydawnictwo Akademickie Dialog.

Weizsäcker E.U., Wijkman A., 2018, Ejże! Kapitalizm, krótkowzroczność, populacja i zniszczenie planety, Raport Klubu Rzymskiego, tłum. Becker Z., Warszawa: Politechnika Warszawska.

Pobrania

Opublikowane

2022-12-30

Jak cytować

Rodziewicz, E. (2022). Ejże! – to- „odpowiedzialność” stanowi wyzwanie wychowawcze - dzisiaj. Ars Educandi, 19(19). https://doi.org/10.26881/ae.2022.19.09