Światowe dziedzictwo UNESCO: być albo nie być

Autor

  • Marta del Camino Pérez Cañón Naorlex S.L., Madrid

DOI:

https://doi.org/10.26881/gsm.2020.18.03

Słowa kluczowe:

konflikty, dziedzictwo kultury, ochrona, dziedzictwo światowe

Abstrakt

Niniejszy artykuł przybliża 48 lat funkcjonowania Konwencji w sprawie ochrony światowego dziedzictwa kulturalnego i naturalnego, przyjętej w Paryżu dnia 16 listopada 1972 r. Autorka podaje przykłady odniesionych przez ten czas sukcesów i niepowodzeń. Dziedzictwo nie jest niezniszczalne, dlatego też doświadczenia związane z destrukcją, odbieraniem ochrony czy stopniową degradacją uświadamiają państwom członkowskim, jak ważne jest dbanie o dziedzictwo. Jednocześnie państwa mają świadomość, że unikalne właściwości dziedzictwa przekładają się na siłę społeczeństw. Z tego powodu rośnie zainteresowanie ochroną dziedzictwa.

Lista Światowego Dziedzictwa jest instrumentem rozpoznania przymiotów przesądzających o wyjątkowości obiektu, dzięki którym dziedzictwo jest źródłem duchowego bogactwa w wymiarze powszechnym. Wpis na Listę jest zatem źródłem zobowiązań nie tylko po stronie państw, ale także po stronie wszystkich ludzi.

Downloads

Download data is not yet available.

Bibliografia

Barthelemy J., “La notion d’authenticité dans son contexte et dans sa perspective”, Restauro International Journal of Historical Heritage 1994, vol. 129.

Caro de S., “Managing Cultural World Heritage” [in:] World Heritage Resource Manual, 2013, https://whc.unesco.org/en/managing-cultural-world-heritage/ (accessed: 13.07.2020).

Francioni F., “Thirty years later: is the World Heritage Convention ready for the 21st century?”, Cultural Heritage and Law Review 2003, no. 8.

Joffroy Th., Essayouti B., “Lessons learnt from the reconstruction of the destroyed mausoleums of Timbuktu, Mali”, The International Archives of the Photogrammetry, Remote Sensing and Spatial Information Sciences 2020, vol. XLIV-M-1, HERITAGE2020 (3DPast | RISK-Terra) International Conference, 9–12 September 2020, Valencia, Spain.

Melgosa Arcos F.J., “Cuarenta años de la Convención del Patrimonio Mundial” [in:] Libro de Actas del XVII Congreso Internacional de la AECIT, Orense 2012.

Rössler M., “World Heritage Success Stories”, World Heritage Review, January 2019, no. 90.

Rudolff B., “Between Outstanding Universal Value and Cultural Diversity Heritage Values in Transition” [in:] Constructing World Heritage, eds. M.T. Albert, S. Gauer-Lietz, Frankfurt 2006.

Sabrine I., “The Protection of Cultural Heritage during the Syrian Conflict by Refugees in the Diaspora (The Case of Heritage For Peace)” [in:] Migration and Asylum: New Challenges and Opportunities for Europe, eds. B.B. Atienza, J.A. Parejo Gámir, B. Sánchez Alonso, Madrid 2016.

Wijesuriya G., “An Integrated Approach to Conservation and Management of Heritage”, ICCROM Newsletter, December 2008, vol. 34.

Sources of law

Convention for the Protection of Cultural Property in the Event of Armed Conflict adopted in Hague on 14 May 1954.

Convention Concerning the Protection of the World Cultural and Natural Heritage adopted by the General Conference at its seventeenth session in Paris on 16 November 1972.

UNESCO, The Operational Guidelines for the Implementation of the World Heritage Convention, https://whc.unesco.org/en/guidelines/.

Opublikowane

2020-12-15

Jak cytować

Pérez Cañón, M. del C. (2020). Światowe dziedzictwo UNESCO: być albo nie być. Gdańskie Studia Międzynarodowe, 18(1-2), 35–47. https://doi.org/10.26881/gsm.2020.18.03

Numer

Dział

Artykuły