Dialog a uczenie się Innego

Autor

  • Helena Liwo Uniwersytet Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy

Słowa kluczowe:

dialog, prozodia, Inny, głuchy, implant ślimakowy

Abstrakt

Artykuł koncentruje się na obecności Innego w przestrzeni dialogu. Język mówiony jest podstawą dialogu, a jego nieleksykalne elementy: akcent, melodia i ilość (ogółem nazwane „prozodią”) dostarczają informacji, które ustanawiają wypowiedź werbalną jako działanie komunikacyjne. W konsekwencji osoba głucha jest określana jako Inny, ponieważ ma ograniczone umiejętności prozodyczne. Najnowocześniejsze implanty ślimakowe umożliwiają osobom cierpiącym na głęboki ubytek słuchu rozwój słuchu i języka, zwłaszcza umiejętności prozodycznych, umożliwiając w ten sposób nawiązanie dialogu. Można jednak zadać pytanie, czy dialog ten polega na zbliżeniu osób niesłyszących do osób słyszących, czy raczej wypada porzucić stereotyp „osoby niesłyszącej” i traktować takie osoby nie jako obce, ale jako część społeczności słyszących.

Downloads

Download data is not yet available.

Pobrania

Opublikowane

2018-06-04

Jak cytować

Liwo, H. (2018). Dialog a uczenie się Innego. Karto-Teka Gdańska, (1(2), 65–75. Pobrano z https://czasopisma.bg.ug.edu.pl/index.php/karto-teka/article/view/8363