Uniwersyteckie Czasopisma NaukoweOd ekskluzji do (nie)pełnej inkluzji. Rozwój kształcenia specjalnego w Chinach
Słowa kluczowe:
Chiny, niepełnosprawność, edukacja, edukacja włączającaAbstrakt
Edukacja włączająca została zapoczątkowana w Chinach w połowie lat 80. jako odpowiedz na międzynarodowy trend i potrzebę socjalizacji dzieci z niepełnosprawnościami z ich pełnosprawnymi rówieśnikami. Niestety, chociaż minęło ponad 30 lat od wprowadzenia nauki uczniów ze specjalnymi potrzebami w regularnych klasach, cele tej edukacji zgodnie z planowanymi założeniami nie zostały osiągnięte. Celem artykułu będzie przedstawienie społeczno-kulturowych aspektów niepełnosprawności w Chinach oraz historii, systemu i wyzwań edukacji włączającej.
Downloads
Bibliografia
Borowska-Beszta B. (2012), Niepełnosprawność w kontekstach kulturowych i teoretycznych, Oficyna Wydawnicza „Impuls”, Kraków.
Campbell A., Uren M. (2011), ‘The invisibles’… Disability in China in the 21st century, International Journal of Special Education, 26(1): 12–24.
Chen Y. (1996), Making Special Education Compulsory and Inclusive in China, Journal of Education, 26, 1: 47–58.
Deng M., Meng K., Poon-McBrayer F., Farnsworth F.B. (2001), The Development of Special Education in China, A Social Cultural Review, 22(5): 288–298.
Deng M. Harris K. (2008), Meeting the Needs of Students with Disabilities in General Education Classrooms in China, Teacher Education and Special Education: The Journal of the Teacher Education Division of the Council for Exceptional Children, 31(3): 195–207.
Deng M., Poon-McBrayer K.F. (2012), Reforms and challenges in the era of inclusive education: the case of China, British Journal of Special Education, 117–122.
Ellsworth N.J., Chung Z. (2007), Progress and challenges in China’s special education development: Observations, reflections, and recommendations, Remedial & Special Education, 1(28): 58–64.
Fong C.G., Hung A. (2002), Public Awareness, Attitude, and Understanding of Epilepsy in Hong Kong Special Administrative Region, Epilepsia, 43(3): 311–316.
Forlin C., Au M.L., Chong S. (2008), Teachers’ attitudes, perceptions and concerns about inclusive education [w:] Reform, inclusion and teacher education: Towards a new era of special education in the Asia-Pacific region, red. C. Forlin, M.-G. Lian, Abingdon, UK: Routledge, 90–103.
Garbat M. (2017), Rehabilitacja zawodowa oraz zatrudnianie osób z niepełnosprawnościami w Chinach – litera prawa a twarda rzeczywistość, Niepełnosprawność – zagadnienia, problemy, rozwiązania, 4(25): 7–27.
Grzesiak H. (2011/2012), Kulturowe aspekty niepełnosprawności [w:] Zrozumieć odmienność, red. D. M. Piekut-Brodzka, Wydawnictwo Naukowe ChaT, Warszawa, 34–59.
Grzesiak H. (2021), Historyczne uwarunkowania edukacji włączającej w Japonii, Szkoła Specjalna, 2: 140–147.
Grzesiak H. (2021a), Niepełnosprawność w systemach religijnych Japonii, Przegląd Religioznawczy, 1(279): 63–75.
Guozhong E. (2006), Inclusion of persons with disabilities in China, Asia Pacific Disability Rehabilitation Journal, 17(2), https://www.dinf.ne.jp/doc/english/asia/resource/apdrj/ v172006/inclusion-china.html.
Kim E., Zhang J., Sun X. (2019), Comparison of Special Education in the United States, Korea, and China, International Journal of Special Education 33(4): 796–816.
Kritzer J. (2011), Special Education in China, Eastern Education Journal, 1(40): 57–63.
Kuczyńska-Kwapisz J. (2008), Rozwój tyflopedagogiki [w:] Historyczne dyskursy nad pedagogiką specjalną – w ujęciu pedagogicznym, red. J.J. Błeszyński, D. Baczała, J. Binnebesel, Wydawnictwo Naukowe Wyższej Szkoły Edukacji Zdrowotnej w Łodzi, Łódz, 105–119.
Lambert A. (2016), ‘The Usefulness of the Useless’: Rethinking Disability through Classical Daoist Thought [w:] Disability and World Religions: An Introduction, red. D.Y. Schumm, M. Stoltzfus, Baylor University Press.
Lin Z., Yang L. (2018), Denial of disability discrimination by disabled people in China, Disability & Society, 33(5): 804–809.
Liu G.Z. (2005), Best practices: Developing Cross-Cultural Competence From a Chinese Perspective [w:] Culture and disability. Providing Culturally Competent Services, red. J.H. Stone, Sage Publication, London, 65–87.
Liu G.Z (2001), Chinese Culture and Disability: Information for U.S. Service Providers Univ. at Buffalo, New York.
Łapiński A. (1995), Historia religii. Słownik terminologiczny, WSiP, Warszawa.
Misiuna B. (2004), Afirmacja świata i życia w filozofii taoizmu, Etyka 37: 173–193.
Nowak E. (2017), Antropologia niepełnosprawności: narodziny, schyłek i odrodzenie paradygmatu, Ruch Filozoficzny, 72: 137–157.
Palmer D.A. (2011), Religion in the People’Republic of China: An Overview [w:] Handbook of Contemporary China, red. W. Tay, A. So, World Scientific, Hong Kong, 293–326.
Podgórska-Jachnik D. (2008), Historia wychowania i edukacji głuchych z perspektywy surdopedagogiki początku XXI wieku [w:] Historyczne dyskursy nad pedagogiką specjalną – w ujęciu pedagogicznym, red. J.J. Błeszyński, D. Baczała, J. Binnebesel, Wydawnictwo Naukowe Wyższej Szkoły Edukacji Zdrowotnej w Łodzi, Łódz, 163–195.
Poon-McBrayer K.F. (2004), Equity, Elitism, Marketisation: Inclusive Education in Hong Kong, Asia-Pacific Journal of Education, 24(2): 157–172.
Qu Y. (2019), Understanding the body and disability in Chinese contexts, Disability & Society, 1–22.
Stasiniewska M. (2012), Architektura dla wszystkich a ekonomia przestrzeni, Mechanika. Czasopismo techniczne 26: 283–292.
Tait K., Fung F., Hu A., Sweller N., Wang W. (2015), Understanding Hong Kong Chinese Families’ Experiences of an Autism/ASD Diagnosis, Journal of Autism and Developmental Disorders, 46(4): 1164–1183.
Tang N., Cao Y. (2018), From multiple barriers to a co-prosperity society: the development of a legal system for disabled people in China, Disability & Society, 1–5.
Twardowski A. (2018), Społeczny model niepełnosprawności – analiza krytyczna, Studia Edukacyjne 48: 97–114.
Wang Y., Guanglun M. (2014), Revisiting the trajectories of special teacher education in China through policy and practice, International Journal Of Disability, Development & Education, 4(61): 346–361.
Yang H., Wang H. (1994), Special education in China, The Journal of Special Education 28(1): 93–105.
Yuhan X., Chen G. (2015), Confucian thoughts on special education in China: key thoughts and impact, International Journal on Disability and Human Development, 14(1): 1–5.
Zhang Y., Rosen S. (2018), Confucian philosophy and contemporary Chinese societal attitudes toward people with disabilities and inclusive education, Educational Philosophy and Theory, 1–11.
Zhao X., Zhang Ch. (2018), From isolated fence to inclusive society: the transformational disability policy in China, Disability & Society, 33(1): 132–137.
Netografia
https://www.globaltimes.cn/content/1189550.shtml (dostęp: 20.06.2021).
https://aladaainternacional.com/2019/07/towards-a-fully-chinese-inclusive-society/ (dostęp: 21.06.2021).
S. Hallett, One eye on China: Challenging disability, Och It’s a disability thing, BBC, 2014, http://www.bbc.co.uk/ouch/features/one-eye-on-china-challenging.shtml.
https://www.nik.gov.pl/aktualnosci/nik-o-ksztalceniu-w-szkolach-specjalnych.html#:~: text=Z%20roku%20na%20rok%20spada,szk%C3%B3%C5%82%20podstawowych% 20%2D%20867 (dostęp: 21.06.2021).
https://www.hrw.org/news/2017/03/06/china-new-rules-students-disabilities-inadequate.
United Nations. Population. 2021. https://www.un.org/en/global-issues/population.
https://dsq-sds.org/article/view/6662/5249.
https://www.hrw.org/news/2017/03/06/china-new-rules-students-disabilities-inadequate.
