Uniwersyteckie Czasopisma NaukowePraca socjalna z osobami z zaburzeniami psychicznymi
Słowa kluczowe:
praca socjalna, pracownik socjalny, choroba psychiczna, kształcenieAbstrakt
Edukacja w zakresie pracy socjalnej obejmuje rozwijanie kompetencji do świadczenia profesjonalnej pomocy jednostkom i rodzinom doświadczającym różnorodnych problemów życiowych. W programach kształcenia i doskonalenia zawodowego uwagę poświęca się wsparciu osób dorosłych, ukierunkowanym na zaspokajanie ich potrzeb, lepsze dostosowanie do zasad życia społecznego, czy poprawę ich pozycji społecznej. Coraz częściej pracownicy socjalni w swojej pracy spotykają się z osobami z zaburzeniami psychicznymi, do czego nie zawsze są przygotowywani adekwatnie do skali i złożoności zjawiska. W artykule podjęto próbę analizy postrzegania osób chorujących psychicznie, specyfiki pracy socjalnej z takimi klientami oraz refleksje na temat przygotowania zawodowego w tym obszarze na podstawie wyników badań jakościowych.
Downloads
Bibliografia
Carpenter J. (2002), Mental Health Recovery Paradigm: Implications for Social Work, Health & Social Work, 27(2): 86–94, https://doi.org/10.1093/hsw/27.2.86.
Jackowska E. (2009), Stygmatyzacja i wykluczenie społeczne osób chorujących na schizofrenię – przegląd badań i mechanizmy psychologiczne, Psychiatria Polska, 43, 6: 658–665.
Jarkiewicz A.B. (2016), Medykalizacja pracy socjalnej w obszarze działania z osobami zaburzonymi psychicznie, Annales UMCS, 24(1): 237–249.
Kaszyński H., Maciejewska O. (2016), Praca socjalna z osobami z zaburzeniami psychicznymi. Rekomendacje dla kształcenia w „nowej specjalizacji, Zeszyty Pracy Socjalnej, 21(4): 161– 176, doi: 10.4467/24496138ZPS.16.010.6533.
Krawczyk R. (2020), Wybrane aspekty relacji pomocowej w pracy socjalnej z osobami z zaburzeniami psychicznymi, Annales UMCS, 33(1): 219–233, doi: http://dx.doi.org/10.17951/ j.2020.33.1.219-233.
Leszto S., Witusik A., Pietras T. (2013), Terapia pedagogiczna dorosłych. W psychiatrii i w medycynie somatycznej. Ujęcie psychologiczne, biomedyczne i aksjologiczne, Naukowe Wydawnictwo Piotrkowskie, Piotrków Trybunalski.
Moskalewicz J., Kiejna A., Wojtyniak B. 2012 (red.), Kondycja psychiczna mieszkańców Polski. Raport z badań „Epidemiologia zaburzeń psychiatrycznych i dostęp do psychiatrycznej opieki zdrowotnej – EZOP Polska”, www.psychiatriapolska.pl/uploads/images/PP_1_2015/ 5Kiejna_PsychiatrPol2015v49i1.pdf, (dostęp: 21.08.2021).
Pauli J., Włoch A. (2012), Standardy usług. Podręcznik instruktażowy, WRZOS, Warszawa.
Podgórska-Jachnik D., Pietras T. (2014), Praca socjalna z osobami z zaburzeniami psychicznymi i ich rodzinami, Centrum Rozwoju Zasobów Ludzkich, Warszawa.
Statystyka za rok 2019 – Ministerstwo Rodziny i Polityki Społecznej – Portal gov.pl, www.gov.pl (dostęp: 11.01.2021).
Trawkowska D., Frąckowiak-Sochańska M. (2017), Problemy w funkcjonowaniu systemów wsparcia medycznego i społecznego dla osób z zaburzeniami psychicznymi – wnioski z analizy na przykładzie województwa wielkopolskiego, Annales UMCS, 30(4): 207–229.
Trojańska M. (2018), „Otwarty dialog” – środowiskowy model wsparcia osób w kryzysach psychicznych i ich rodzinie, Niepełnosprawność. Dyskursy Pedagogiki Specjalnej 30: 222–233.
Wciórka J. (2010), Psychopatologia: objawy i zespoły zaburzeń psychicznych [w:] Psychiatria. Podstawy psychiatrii, red. J. Rybakowski, S. Pużyński, J. Wciórka, t. 1, Wydawnictwo Medyczne Urban & Partner, Wrocław, 305–398.
Wong S.E. (2014), A Critique of the Diagnostic Construct, Research on Social Work Practice, 24(1), doi: http://dx.doi.org/10.1177/1049731513505152.
Żyra M., Salwa U. (2019), GUS: zdrowie_i_ochrona_zdrowia_w_2018.pdf, Warszawa– Kraków
