Uniwersyteckie Czasopisma NaukoweWsparcie społeczne i poradnictwo dla seniorów
Słowa kluczowe:
niepełnosprawność, seniorzy, rozwój osobisty, mentoring, tutoring, coachingAbstrakt
Niepełnosprawność często towarzyszy osobom starszym. Brak dbałości o dietę, aktywność fizyczną i zdrowy styl życia znajdują przełożenie w dysfunkcjach psychosomatycznych w późnej dorosłości. Artykuł zawiera główne tezy trzech projektów rozwojowych dla seniorów, realizowanych przez autorkę od 2010 r. Prezentuje metody pracy budujące i wzmacniające w jednostce poczucie wpływu na rzeczywistość, a równocześnie uwzględniające różne potrzeby i osobowości seniorów. Zastosowane metody: mentoring, tutoring i coaching wpisują się w ogólne trendy nauczania, a także stanowią interesującą alternatywę w promowaniu idei uczenia się przez całe życie i rozwoju osobistego seniorów, ich kompetencji i tożsamości.
Downloads
Bibliografia
Anderson D., Anderson M. (2005), Coaching That Counts. Harnessing the Power of Leadership Coaching to Deliver Strategic Value, Elsevier Butterworth-Heinemann, Oxford.
Brzezińska A. (2002), Dorosłość – szanse i zagrożenia dla rozwoju, [w:] Szanse i zagrożenia rozwoju w okresie dorosłości, red. A. Brzezińska, K. Appelt, J. Wojciechowska (red.), Wydawnictwo Fundacji „Humaniora”, Poznań, s. 11–22.
Czekierda P., Fingas B., Szala M. (red.) (2015), Tutoring. Teoria, praktyka, studia przypadków, Oficyna a Wolters Kluwer business, Warszawa.
Czerniawska O. (2007), Szkice z andragogiki i gerontologii, Wydawnictwo WSHE, Łódź.
Eurostat (2013), Key figures on Europe 2013 digest of the online Eurostat yearbook, Publications Office of the European Union, European Commission – Pocketbooks, Luxembourg, s. 51–59.
GUS 2014: Główny Urząd Statystyczny (listopad 2014), Sytuacja demograficzna osób starszych i konsekwencje starzenia się ludności Polski w świetle prognozy na lata 2014-2050, Wydawnictwo Zakład Wydawnictw Statystycznych, Warszawa.
GUS 2015: Główny Urząd Statystyczny (2015), Emerytury i renty w 2014, Wyd. Zakład Wydawnictw Statystycznych, Warszawa.
GUS 2016a: Główny Urząd Statystyczny (2016), Ludność według płci, wieku, województw i powiatów. Polska stan w dniu 31 XII 2015, http://demografia.stat.gov.pl/bazademografia/Downloader.aspx?file=pl_lud_2015_00_05.zip&sys=lud [24.05.2016].
GUS 2016b: Główny Urząd Statystyczny (2016), Ludność w wieku 60 lat i więcej. Notatka przygotowana na posiedzenie Sejmowej Komisji Polityki Senioralnej dotyczące „Informacji Ministra Zdrowia na temat wpływu zmian demograficznych i starzenia się społeczeństwa na organizację systemu ochrony zdrowia i Narodowy Program Zdrowia” (w dniu 19.02.2016 r.), Zakład Wydawnictw Statystycznych, Warszawa.
Harwas-Napierała B. (2012), Dorosłość jako spełnienie: drogi i zagrożenia rozwoju człowieka w okresie dorosłości, Wydawnictwo Libron, Kraków.
Kozielecki, J. (1997), Koncepcje psychologiczne człowieka, wyd. 7, Wydawnictwo Akademickie ŻAK, Warszawa.
Krumboltz J.D., Levin A.S. (2014), Szczęście to nie przypadek. Do odważnych świat należy! Nie bój się działać, przeł. P. Bucki, wyd. 2, Funky Books Grupa Wydawnicza GWP, Gdańsk.
Malewski M. (1998), Teorie andragogiczne. Metodologia teoretyczności dyscypliny naukowej, Wydawnictwo UWr., Wrocław.
Neugarten B.L. (red.) (1968), Middle age and aging: A reader in social psychology, University of Chicago Press, Chicago.
PAP (2016), GUS: seniorzy w Polsce źle oceniają swój stan zdrowia, http://www.rynekseniora.pl/zdrowie/116/gus_seniorzy_w_polsce_zle_oceniaja_swoj_stan_zdrowia,375.html [24.05.2016].
Piasecka A. (2008), Komunikowanie wartości zdrowia w polskich kampaniach społecznych – wymiar edukacyjny, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń.
Piasecka A. (2014), Poradnictwo wolontariackie, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń.
Piasecka A. (2015), Kulturowe aspekty wdrażania coachingu w pracy z niepełnosprawnymi [w:] Niepełnosprawność. Dyskursy pedagogiki specjalnej nr 18, s. 38–50.
Piorunek M. (red.) (2011), Poradnictwo. Kolejne przybliżenia, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń.
Piorunek M. (red.) (2015), Dymensje poradnictwa i wsparcia społecznego w perspektywie interdyscyplinarnej, Wydawnictwo Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Poznań.
Sidor-Rządkowska M. (red.) (2014), Mentoring. Teoria, praktyka, studia przypadków, Oficyna Wolters Kluwer business, Warszawa.
Straś-Romanowska M. (2000), Późna dorosłość [w:] Psychologia rozwoju człowieka, t. 2: Charakterystyka okresów życia człowieka, red. B. Harwas-Napierała, J. Trempała, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa, s. 263–292.
Szarota Z. (2010), Starzenie się i starość w wymiarze instytucjonalnego wsparcia, Wyd. Uniwersytetu Pedagogicznego, Kraków.
Tapscott D. (2010), Cyfrowa dorosłość. Jak pokolenie sieci zmienia nasz świat, tłum. P. Cypryański, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa.
Wojtasik B. (1997), Warsztat doradcy zawodu. Aspekty pedagogiczno-psychologiczne, Wydawnictwo Szkolne PWN, Warszawa.
Wojtasik B. (2012), Refleksje na temat stanu polskiego poradnictwa, „Studia Poradoznawcze”, nr 1, s. 35–47.
Zych A.A. (red.) (2015), Encyklopedia starzenia się i starości, Wydawnictwo Śląsk, Katowice.
