Zarys historyczny polskich studiów filmów animowanych i ich sytuacja po 1989 roku

Autor

  • Joanna Kiedrowska Uniwersytet Gdański

Abstrakt

For over 40 years the Polish film industry was centralised, monopolised and managed by the socialist government. Between 1956 and 1980, five animated film studios were founded: in Łódź, Bielsko-Biała, Warsaw, Kraków, and Poznań. Before 1989, all of the studios were very successful, both economically and artistically. The beginning of the 1990s was all about introducing the free market and commercialisation to Poland. The paper aims to find the reasons of the collapse of the animated film studios and answer how some of them managed to stay in the film business.

Downloads

Download data is not yet available.

Bibliografia

Autor nieznany (1973). Od 7 do 64 filmów rocznie. Studio miniatur filmowych. „Film”, nr 16.

Autor nieznany (1976). Trochę fantazji. „Film”, nr 32.

Armata, J. (1994). Film animowany, [w:] Encyklopedia kultury polskiej XX wieku. Film. Kinematografia, E. Zajiček (red.). Warszawa: Instytut Kultury.

Armata, J. (2015). Animacja narodziła się przed naszą erą. „Magazyn Filmowy SFP”, nr 12 (52).

Ciszewska, E. (2015). Głową w dół. Studio Filmowe Semafor w latach 1990-1999 [w:] E. Ciszewska, K. Klejsa (red.), Kultura filmowa współczesnej Łodzi. Łódź: PWSFTviT.

Fundacja AnimaFilm. http://tvsfa.com/animafilm/ (dostęp: 10.07.2016).

Furtak, E. (2016). Tak może wyglądać Interaktywne Centrum Bajki i Animacji przy Studiu Filmów Rysunkowych w Bielsku-Białej. http://bielskobiala.wyborcza.pl/bielskobiala/1,88025,21227966,tak-moze-wygladac-interaktywne-centrum-bajki-i-animacji-przy.html (dostęp: 17.07.2016).

Gębicka, E. (2006). Między państwowym mecenatem a rynkiem: polska kinematografia po 1989 roku w kontekście transformacji ustrojowej. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.

Grabień, K. (1967). Minął rok. Miniatury. „Film”, nr 21.

Kossakowski, A. (1977). Polski film animowany 1945-1974. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.

Kowalski, T. (1964). Miniatury. „Film”, nr 48.

Kowalski, T., (red.). (2009). Raport o stanie kultury. Kinematografia. W kierunku rynku i Europy.http://kultura.gminick.megiteam.pl/download/is_www/Raport_o_stanie_kultury_kinematografia_W_kierunku_rynku_i_Europy.pdf (dostęp: 17.07.2016).

Lewandowski, J. F. (1982). Każda złotówka, każdy widz. „Film”, nr 10.

Lubowski, T., Hajduk, A. (1976). Kino myślowego skrótu. „Film”, nr 30.

Łobodziński, F. (2006). Semafor w górę. „Newsweek”, nr 8.

Miczka, T. (2009). Raport o stanie polskiej kinematografii. Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego.

Sałwacka, S. (2012). Koniec bajki: polskie kreskówki w tarapatach. http://wyborcza.pl/1,76842,12430116,Koniec_bajki__polskie_kreskowki_w_tarapatach.html (dostęp: 17.07.2016).

Sitkiewicz, P. (2011). Polska szkoła animacji. Gdańsk: słowo/obraz terytoria.

Stempel, W. (1970). Przemysł filmowy w Polsce Ludowej. „Kino”, nr 7.

Wysogląd, M. (1986). Kraków, animacja ‘86. „Film”, nr 37.

Zagroba, B. (1978). 20 lat później. „Film”, nr 11.

Zajiček, E. (2009). Poza ekranem. Kinematografia polska w latach 1896-2005. Warszawa: Stowarzyszenie Filmowców Polskich.

Zdanowicz, J. (1957). W pracowni filmów rysunkowych. „Ekran”, nr 2.

Pobrania

Opublikowane

2016-11-16

Jak cytować

Kiedrowska, J. (2016). Zarys historyczny polskich studiów filmów animowanych i ich sytuacja po 1989 roku. Panoptikum, (16), 178–190. Pobrano z https://czasopisma.bg.ug.edu.pl/index.php/panoptikum/article/view/184

Numer

Dział

Artykuł