Barokowe dzieła bursztynowe w zbiorach brytyjskich

Abstrakt

Brytyjska fascynacja bursztynem sięga co najmniej czasów średniowiecza. Był on wysoko ceniony i kolekcjonowany, postrzegany jako cenny materiał, a nawet uważany za magiczny. Przed reformacją wyrabiano z niego przedmioty religijne, takie jak np. różańce. W późniejszych stuleciach, zwłaszcza w XVII, XVIII i XIX wieku, dzieła sztuki wykonane z bursztynu były chętnie kolekcjonowane przez brytyjskich koneserów i muzea. W niniejszym artykule autorka koncentruje się na kilku mniej znanych dziełach znajdujących się w Muzeum Wiktorii i Alberta w Londynie oraz w innych kolekcjach w Edynburgu i Liverpoolu. Opisuje ich indywidualną historię i znaczenie jako dzieł sztuki. Pojawiają się pytania: w jaki sposób użycie bursztynu dyktowało ich formy i elementy dekoracyjne? Kim byli ich właściciele? Omawiane są również dyskursy, w jakich bursztyn był postrzegany i rozumiany – częściowo w kontekście gabinetów osobliwości, a częściowo jako substancja tajemnicza sama w sobie.