Przesyłanie tekstów

Przejdź do logowania lub Zarejestruj aby zgłosić tekst.

Sprawdzenie tekstu przed wysłaniem

Autorzy proszeni są o sprawdzenie czy tekst spełnia poniższe kryteria. Teksty, które nie spełniają wymagań redakcyjnych mogą zostać odrzucone.
  • Artykuł nie był wcześniej opublikowany, ani też nie jest rozpatrywany do publikacji w innym czasopiśmie (lub wyjaśnienia zostały przedstawione w komentarzu do redakcji).
  • Tekst spełnia wymagania stylistyczne i bibliograficzne określone w Wytycznych dla autorów.
  • W pierwszym przypisie składanego do druku tekstu wskazane są źródła finansowania badań przedstawionych w artykule naukowym lub powstania artykułu naukowego.

Wytyczne dla autorów

WYTYCZNE DLA AUTORÓW

Teksty prosimy kierować na adres Redaktorki Naczelnej (jeżeli w zaproszeniu dla autorów nie wskazano innego adresu): maria.mendel@ug.edu.pl

Tekst powinien być przygotowany według następujących zasad, zgodnych z instrukcją wydawniczą Wydawnictwa Uniwersytetu Gdańskiego:

 

FORMAT, OBJĘTOŚĆ, EDYCJA

  • Format tekstu: *. doc; * .docx
  • Dopuszczalna objętość artykułu: do 40 000 znaków ze spacjami
  • Preferowany font: Times New Roman, 12 p.
  • Odstęp: 1,5 (tekst wyjustowany)
  • Marginesy standardowe – wszystkie po 2,5 cm.
  • Nie należy stosować tzw. twardych spacji i automatycznego dzielenia wyrazów.

Tytuły:

  • książek i artykułów, referatów, obrazów, filmów podajemy kursywą;
  • gazet i czasopism (wielkimi literami) oraz konferencji, sesji naukowych, konkursów, wystaw – pismem prostym w cudzysłowie;
  • dokumentów – pismem prostym bez cudzysłowu.

Daty:

  • nazwy miesięcy rozwijamy: 22 maja 2012 r.;
  • zakres dat łączymy półpauzą: 1989–2001.

Liczebniki:

  • jeśli można je zapisać jednym słowem, piszemy słowami;
  • wielowyrazowe oraz stanowiące w jednym zdaniu lub akapicie zestawienia, wyliczenia czy porównania zapisujemy cyframi;
  • stosujemy zapis: w latach 80. lub w latach osiemdziesiątych (konsekwentnie w całej pracy jeden rodzaj zapisu), ale nie stosujemy: w latach 80-tych.

Nazwy własne:

  • nazwy organizacji i instytucji występujące po raz pierwszy zapisujemy w całości, dalej można używać skrótu;
  • imię i nazwisko osoby występujące po raz pierwszy zapisujemy w pełnym brzmieniu, dalej konsekwentnie – nazwisko z poprzedzonym inicjałem imienia lub samo nazwisko.

Skróty powszechnie stosowane: r. – rok; w. – wiek; m.in.; tj.; % – nie procent (używamy w sposób konsekwentny i jednolity).

 

Jeżeli w tekście występują skróty, które nie są ogólnie przyjęte lub zostały ustalone specjalnie dla publikacji, należy sporządzić Wykaz skrótów.

W dacie pełnej miesiąc zapisujemy cyframi arabskimi: 22.05.2012.

W dacie niepełnej miesiąc zapisujemy słownie: 29 października; w styczniu 1997 r.

Liczebniki zapisujemy jak w tekście głównym.

Stosujemy skróty: red. – pod redakcją, redakcja; s. – strona; t. – tom; z. – zeszyt; cz. – część; nr – numer; R. – rocznik; i in. – i inni; i nn. – i następne.

Numery tomów, części zapisujemy cyframi arabskimi, niezależnie od tego, jak podane zostały w publikacji: t. 24, cz. 5.

W opisach publikacji obcojęzycznych stosujemy oznaczenia i skróty właściwe dla danego języka, zaczerpnięte z kart tytułowych, np.: No. – ang. number– numer; Vol. – ang. volume – tom, rocznik; Bd. – niem. Band – tom; Aufl. – niem. Auflage – wydanie.

Oznaczenia edytorskie: [w:], s., [dostęp: …], zob. – pozostawiamy w języku tekstu głównego publikacji lub artykułu.

 

PRZYPISY, CYTATY, BIBLIOGRAFIA

  • Odstęp w przypisach: 1,0 
  • Preferowany font: Times New Roman, 10 p.
  • Bez wcięć akapitowych.
  • Forma przypisów: dolne, z kolejnymi cyframi odsyłaczy. Przykłady przypisów dolnych:
  1. Leszczyński, Skok w nowoczesność. Polityka wzrostu w krajach peryferyjnych 1943–1980, Warszawa 2013, s. 323.
  2. Zaremba, Społeczeństwo polskie lat sześćdziesiątych – między „małą stabilizacją” a „małą destabilizacją” [w:] Oblicza Marca 1968, red. K. Rokicki, S. Stępień, Warszawa 2004, s. 24–51.
  3. Kleszcz, Pochwała utopii, „Filozofuj!” 2020, nr 3 (33), s. 16–17.

Unikamy zapisu op. cit. Jeżeli powołujemy się na publikację przytoczoną w jednym z przypisów wcześniejszych, powtarzamy początkowe elementy opisu (nazwę autora oraz pierwsze słowa tytułu stanowiące logiczną całość); jeżeli przytaczamy pozycję wymienioną w przypisie bezpośrednio poprzedzającym, stosujemy zapis: ibidem / tamże, np.:

  1. Lange, O istocie tańca i jego przejawach w kulturze. Perspektywa antropologiczna, Poznań 2009, s. 81–82.
  2. Marcinkowski, Lud ukraiński, t. 2, Wilno 1857, s. 170.

Ibidem, s. 157–160.

  1. Lange, O istocie tańca…, s. 113–115.

Bibliografia zebrana alfabetycznie na końcu artykułu. Przykłady not bibliograficznych w końcowym wykazie:

Leszczyński Adam, Skok w nowoczesność. Polityka wzrostu w krajach peryferyjnych 1943–1980, Wydawnictwo Krytyki Politycznej, Warszawa 2013.

Zaremba Marcin, Społeczeństwo polskie lat sześćdziesiątych – między „małą stabilizacją” a „małą desta‑ bilizacją” [w:] Oblicza Marca 1968, red. Konrad Rokicki, Sławomir Stępień, Instytut Pamięci Narodowej – Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, Warszawa 2004, s. 24–51.

Kleszcz Leszek, Pochwała utopii, „Filozofuj!” 2020, nr 3 (33), s. 16–17.

Jeżeli powołujemy się na fragment niepochodzący bezpośrednio z oryginału, piszemy, np.:

  1. Cameron, Historia gospodarcza świata, Warszawa 2001, s. 312, za: J. Kaliciński, Historia gospodarcza XIX i XX wieku, Warszawa 2004. 3

Jeśli cytujemy fragment niepochodzący bezpośrednio z oryginału, stosujemy zapis, np.:

  1. Krajewski, Prace magisterskie i licencjackie, Warszawa 2003, s. 71, cyt. za: J. Boć, Jak pisać pracę magisterską, Wrocław 1995, s. 31 i 38.

Kolejność elementów w opisie materiału archiwalnego (zapisanych antykwą, oddzielonych przecinkami):

- nazwa archiwum (skrót),

- nazwa zespołu archiwalnego,

- sygnatura jednostki archiwalnej (bez skrótu sygn.),

- opis dokumentu,

- data powstania dokumentu (jeżeli jest nieznana, skrót b.d.)

- numery przywoływanych kart, np.:

AIPN Kr, Akta operacyjne, 010/12061, Notatka ze spotkania wiceministra Franciszka Szlachcica z aktywem SB KW MO w Białymstoku, 13.11.1962 r., k. 18.

- Kolejność elementów w opisie artykułu zamieszczonego w Internecie:

- inicjał imienia i nazwisko,

- tytuł artykułu (kursywą),

- tytuł czasopisma (antykwa w cudzysłowie),

- data wydania,

- źródło dostępu,

- data dostępu w nawiasie:

  1. Grabowska-Woźniak, Święto euroentuzjastów, „Życie Warszawy”, 15.05.2000, http://www.zw.com.pl/ [dostęp: 20.06.2000].

Cytaty: stosować cudzysłów i podawać źródło w przypisie, do którego odsyła cyfra „odsyłacza” umieszczona po znaku zamknięcia cudzysłowu, przed kropką zamykającą zdanie.

STRUKTURA TEKSTU

  • Informacje o autorze: imię i nazwisko, afiliacja oraz numer ORCID autora – podane jako początek tekstu, u góry, z lewej strony. Przykład:

TOMASZ SNARSKI

Uniwersytet Gdański, Wydział Prawa i Administracji, Katedra Prawa Karnego Materialnego i Kryminologii

https://orcid.org/0000-0003-2803-5574

  • Tytuł tekstu w języku polskim - podany pod nazwiskiem autora.
  • Streszczenie w języku polskim: Streszczenie (max. 300 słów) i pod nim Słowa kluczowe (max. 5) - podane po Bibliografii
  • Tytuł i streszczenie w języku angielskim (Summary - max. 300 słów) i pod nim słowa kluczowe: Keywords (max. 5) - podane na końcu tekstu, po streszczeniu i słowach kluczowych w języku polskim
  • Nota o autorze (zainteresowania naukowe i inne, publikacje, itp.): 150-350 słów – podana na końcu tekstu.

Tabele i rysunki

  • Opisy tabel powinny być zlokalizowane nad tabelami, a rysunków (zdjęć, schematów, map, itp.) pod nimi (bez światła).
  • Tabele i rysunki powinny być ponumerowane oddzielnie.
  • Źródło tabel i rysunków należy podawać pod nimi.

UWAGA: Redakcja prosi Autorów o zachowywanie następujących zasad, ułatwiających anonimizację tekstu artykułu i przygotowanie go na potrzeby recenzji:

  • Jeżeli nie ingeruje to w autorski styl wypowiedzi, zaleca się używanie form trzecioosobowych (np. zamiast: „w badaniach analizowałam źródła…” - zalecane: „w badaniach analizowano źródła…”).
  • Likwidacja informacji o źródle finansowania badań, w szczególności tytułów projektów grantowych i numerów przyznanych grantów.
  • Likwidacja podziękowań i odniesień do współpracowników;
  • Format zapisu dokumentu nie powinien wskazywać na Autora (np. zawierać jego nazwiska).

 

 

 

Artykuły

Treść polityki prywatności.