Uniwersyteckie Czasopisma NaukoweTęskniąc za spójnością. Notatki o intertekstualności, kompozycji i koncepcji języka u Brunona Schulza
Abstrakt
Schulz was particularly predisposed to intertextuality, since his hometown was genuinely multilingual, with Polish and Yiddish as dominants. German, as the official language of the Austro-Hungarian administration and that of Lessing, Moses Mendelssohn, Goethe, Schiller, and Heine, was especially attractive to the educated Eastern European Jews, which applied also to Schulz’s mother who taught him Goethe’s ballad, “The Erlking.” On the other hand, such centers of modernism as Vienna, Lviv, Cracow, and Warsaw, which affected the young Schulz in his student years, were also francophilic so that the works of Flaubert, Baudelaire, Zola, Proust, Huysmans, Claudel, and Gide, as well as the philosophical writings of Bergson, must have influenced him, too.
Downloads
Bibliografia
Awierincew Siergiejewicz Siergiej. 1977. Poètika ranne vizantijskoj literatury. Moskwa: Nauka.
Bejowicz Aleksandra. 1993. Zerwane zaręczyny z panną J. W Teatr pamięci Brunona Schulza. Pod red. J. Ciechowicza i H. Kasjaniuk. Gdynia: Władze Miasta Gdyni.
Błoński Jan. 1994. Świat jako księga i komentarz. W Czytanie Schulza. Materiały międzynarodowej sesji naukowej „Bruno Schulz – w stulecie urodzin i pięćdziesięciolecie śmierci”, Instytut Filologii Polskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków, 8–10 czerwca 1992. Pod red. J. Jarzębskiego. Kraków: Oficyna Naukowa i Literacka T.I.C.
Bolecki Włodzimierz. 2005. Das „principium individuationis”. Nietzscheanische Motive im Werk von Bruno Schulz. W Polnische Literatur im europäischen Kontext. Festschrift für Brigitte Schulze zum 65. Geburtstag. Red. F. Göbler. München: Biblion Media.
Budyrowicz Bohdan. 1992. Galicja w twórczości Brunona Schulza. W Bruno Schulz. In memoriam 1892–1942. Pod red. M. Kitowskiej-Łysiak. Lublin: Wydawnictwo FIS.
Chmurzyński Wojciech. 1994. Spotkanie ze „Spotkaniem”. W Czytanie Schulza. Materiały międzynarodowej sesji naukowej „Bruno Schulz – w stulecie urodzin i pięćdziesięciolecie śmierci”, Instytut Filologii Polskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków, 8–10 czerwca 1992. Pod red. J. Jarzębskiego. Kraków: Oficyna Naukowa i Literacka T.I.C.
Chwin Stefan. 1985. „Twórczość i autorytety. Bruno Schulz wobec romantycznych dylematów tworzenia”. Pamiętnik Literacki LXXVI. 1.
Curtius Ernst Robert. 1948. Europäische Literatur und lateinisches Mittelalter. Bern: Francke.
Czabanowska-Wróbel Anna. 1994. Obraz „Króla olch” w prozie Schulza. W Czytanie Schulza. Materiały międzynarodowej sesji naukowej „Bruno Schulz – w stulecie urodzin i pięćdziesięciolecie śmierci”, Instytut Filologii Polskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków, 8–10 czerwca 1992. Pod red. J. Jarzębskiego. Kraków: Oficyna Naukowa i Literacka T.I.C.
Ficowski Jerzy. 1975. Regiony wielkiej herezji. Szkice o życiu i twórczości Brunona Schulza. Wydanie II. Kraków: Wydawnictwo Literackie.
Gryszkiewicz Bogusław. 1980. „Ironia i mistycyzm”. Miesięcznik Literacki 3.
Jarzębski Jerzy. 1992. Brunona Schulza malowanie słowem. W Bruno Schulz. In memoriam 1892–1942. Pod red. M. Kitowskiej-Łysiak. Lublin: Wydawnictwo FIS.
Kyber Manfred. 1923. Einführung in das Gesamtgebiet des Okkultismus vom Altertum bis zur Gegenwart. Stuttgart: e-artnow.
Lachmann R. 1992. „Dezentrierte Bilder. Die ekstatische Imagination in Bruno Schulz’ Prosa”. Wiener Slawistischer Almanach. Sonderband 31.
Lindenbaum Shalom. 1994. Wizja mesjanistyczna Schulza i jej podłoże mistyczne. W Czytanie Schulza. Materiały międzynarodowej sesji naukowej „Bruno Schulz – w stulecie urodzin i pięćdziesięciolecie śmierci”, Instytut Filologii Polskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków, 8–10 czerwca 1992. Pod red. J. Jarzębskiego. Kraków: Oficyna Naukowa i Literacka T.I.C.
Panas Władysław. 1992. „Mesjasz rośnie pomału…”. O pewnym wątku kabalistycznym w prozie Brunona Schulza. W Bruno Schulz. In memoriam 1892–1942. Pod red. M. Kitowskiej-Łysiak. Lublin: Wydawnictwo FIS.
Prokop-Janiec Eugenia. 1994. Schulz a galicyjski tygiel kultur. W Czytanie Schulza. Materiały międzynarodowej sesji naukowej „Bruno Schulz – w stulecie urodzin i pięćdziesięciolecie śmierci”, Instytut Filologii Polskiej Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków, 8–10 czerwca 1992. Pod red. J. Jarzębskiego. Kraków: Oficyna Naukowa i Literacka T.I.C.
Schulte Jörg. 2004. Eine Poetik der Offenbarung. Isaak Babel, Bruno Schulz, Danilo Kiš. Wiesbaden: Harrassowitz.
Schulz Bruno. 1975. Księga listów. Zebrał, oprac., wstępem, przypisami i aneksem opatrzył J. Ficowski. Kraków: Wydawnictwo Literackie.
Schulz Bruno. 1981. Die Zimtläden und alle anderen Erzählungen. Aus dem Polnischen von Josef Hahn. Frankfurt am Main: Fischer Taschenbuch.
Schulz Bruno. 1994. Die Wirklichkeit ist Schatten des Wortes. Aufsätze und Briefe. Red. J. Ficowski. Frankfurt: Carl Hanser,
Schulz Bruno. 1998. Opowiadania. Wybór esejów i listów. Oprac. J. Jarzębski. Wyd. II. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
Sproede A. 2000. Expérimentations narratives après la fin de l’Avant-garde: notes sur Bruno Schulz, son lecteur et ses ‘Incantations’. W La littérature polonaise du XXe siècle. Textes, styles et voix. Red. H. Konicka, H. Włodarczyk. Paris: Institut d'Etudes Slaves.
Stala Krzysztof. 1993. „On the margins of reality. The paradoxes of representation in Bruno Schulz’s Fiction”. Acta Universitatis Stockhomiensis. Stockholm Slavic Studies 23.
Steinhoff Lutz. 1984. „Rückkehr zur Kindheit als groteskes Denkspiel. Ein Beitrag zum Motiv des «dojrzeć do dzieciństwa» in den Erzählungen von Bruno Schulz”. Slavistische Texte und Studie 5.
Szymański Wiesław Paweł. 1972. Wyznawca Absolutu i Materii. W Prozaicy dwudziestolecia międzywojennego. Red. B. Faron. Warszawa: Wiedza Powszechna.
