Schulz niesceniczny?

Autor

  • Balbina Hoppe Uniwersytet Gdański

DOI:

https://doi.org/10.26881/sf.2019.13.07

Słowa kluczowe:

adaptacja teatralna, Jerzy Ficowski, recepcja teatralna, polski teatr, Bruno Schulz

Abstrakt

Many theater reviewers consider Cinnamon Shops and the Sanatorium under the Sign of the Hourglass to be unspecific, impossible to translate into the language of the theater. Paradoxically, Schulz's theater reception is still growing, new performances, happenings and performances are created. The question arises whether today, in the era of post-dramatic theater, there is still a category such as “indecency” or should literary works be divided into those that can be shown in the theater and those that are not suitable for it. The article confronts the embarrassing concept of “indecency” on the example of Bruno Schulz's prose. It juxtaposes the harmful voices of critics with the rich theatrical reception of his work. It is an attempt to cleanse Schulz's work of accusations of indecency as a category now obsolete, anachronistic.

Downloads

Download data is not yet available.

Biogram autora

Balbina Hoppe - Uniwersytet Gdański

Doktorantka na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Gdańskiego. Ukończyła filologię polską i teatrologię. Autorka scenariuszy do spektakli: Wieczornica, czyli pokaz dziwolągów Witkacego (2015), Maski (2016), Pana Sienkiewicza droga do Ameryki (2016). W rozprawie doktorskiej kontynuuje badania na temat teatralnej recepcji Brunona Schulza, które rozpoczęła w ramach pracy magisterskiej na studiach polonistycznych.

Bibliografia

Artaud Antonin. 1978. Teatr Wschodu i teatr Zachodu. W Teatr i jego sobowtór. Przeł. J. Błoński. Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe.

Eco Umberto, Rorty Richard, Culler Jonathan. 1996. Interpretacja i nadinterpretacja. Red. S. Collini. Przeł. T. Bieroń. Kraków: Znak.

Fryz-Więcek Agnieszka. 1995. „Układanka u Schulza”. Gazeta Krakowska 11.

http://www.e-teatr.pl/pl/artykuly/164266.html

Jakobson Roman. 1967. Przekład tekstu literackiego na język teatru. W Dramat i teatr. Konferencja teoretycznoliteracka w Świętej Katarzynie. Red. J. Trzynadlowski. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.

Jakobson Roman. 1968. „Sztuka teatru a teoria przekładu”. Nurt 8 (40).

Jarzębski Jerzy. 2005. Schulz (nie)teatralny. W Prowincja Centrum. Przypisy do Schulza. Kraków: Wydawnictwo Literackie.

Kowalczyk Andrzej Z. 2009. „Wieczór magii słowa”. Kurier Lubelski 268.

Kowalczyk Janusz R. 1995. „W labiryncie znaczeń”. Rzeczpospolita 230.

Mamoń Bronisław. 1987. „Republika marzeń”. Tygodnik Powszechny 46.

Miklaszewski Krzysztof. 2009. Zatracenie się w Schulzu. Historia pewnej fascynacji. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy.

Mikos Marek. 1995. „Sanatorium Peszków”. Gazeta Wyborcza 8.

Misiorny Michał. 1987. „Ludzie cesarza i Schulz”. Trybuna Ludu 276.

Oleradzka J. 1996. „Mało «Wiosny» jesienią”. Gazeta Pomorska 17.10.

Opalski Józef. 1995. „O adaptacji: reżyserzy”. Didaskalia 5.

Osiński Zbigniew. 1976. Z problematyki scenariusza teatralnego. W Wprowadzenie do nauki o teatrze. T. II: O tworzywie i twórcach dzieła teatralnego. Wybór i oprac. J. Degler. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.

Pavis Patrice. 1998. Słownik terminów teatralnych. Przeł., oprac. i uzup. S. Świontek. Wrocław: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich.

Sowiński Krzysztof. 1995. „Trzy pary drzwi”. Gazeta Wyborcza: Kielce 249.

Z Jerzym Ficowskim rozmawia Magdalena Lebecka. Wcielenia Jerzego Ficowskiego według recenzji, szkiców i rozmów z lat 1956–2007. Wybrał, oprac. i wstępem opatrzył P. Sommer. Sejny: Fundacja „Pogranicze”.

Pobrania

Opublikowane

2019-10-28

Jak cytować

Hoppe, B. (2019). Schulz niesceniczny?. Schulz/Forum, (13), 102–108. https://doi.org/10.26881/sf.2019.13.07

Numer

Dział

[paralele i konteksty]