Dokąd uciec? Myśl niemożliwa i absurdalna…

Autor

  • Wiera Meniok Państwowy Uniwersytet Pedagogiczny im. Iwana Franki w Drohobyczu

DOI:

https://doi.org/10.26881/sf.2019.14.07

Słowa kluczowe:

Bruno Schulz, Drohobycz, metafizyka miejsca, literatura ukraińska, życie literackie

Abstrakt

The paper is an attempt at a personal polemic with the title of the conference “Leaving Drogobych,” organized in November 2019 at the University of Gdańsk as one of the events during Schulz Days. The author agrees that the study of those elements of Schulz’s biography which are not related to his hometown is interesting and rewarding, but remembers that he did not feel comfortable out of Drogobych and, as he himself and his friends often admitted, avoided long trips to any other places. That, however, did not necessarily mean that Schulz was just an “average provincial teacher” who suffered from many phobias, but rather an outsider whose perception of physical space was unusual – unknown and uninviting, it was frequently considered by the writer as a genuine and immediate danger. On the other hand though, no actual journeys affected Schulz’s unique metaphysics of place and the metaphors he chose to use to evoke it. Drogobych was for him a metaphysical place, almost as the only one – or perhaps indeed the only one – that stimulated his metaphorical vocabulary, imagination, and fiction. It is an axiom that Schulz remained and still remains in Drogobych. He never left it, and this is good because otherwise many of those who keep looking for him, including two outstanding Ukrainian poets: Yuri Andrukhovych and Serhiy Zhadan, would have never found him there. The founders of the International Schulz Festival and the “Second Autumn” Festival have also contributed to Schulz’s continuous presence in his hometown.

Downloads

Download data is not yet available.

Biogram autora

Wiera Meniok - Państwowy Uniwersytet Pedagogiczny im. Iwana Franki w Drohobyczu

Dyrektorka Międzynarodowego Festiwalu Brunona Schulza w Drohobyczu, kierowniczka Polonistycznego Centrum Naukowo-Informacyjnego im. Igora Menioka przy Państwowym Uniwersytecie Pedagogicznym w Drohobyczu, gdzie pracuje w Zakładzie Literatury Powszechnej. Jest autorką ponad 40 publikacji naukowych – w tym związanych z twórczością Brunona Schulza. Tłumaczy polskojęzyczne teksty schulzologiczne na język ukraiński. Wspólnie z Igorem Meniokiem (1973–2005) w 2002 roku zainicjowała powstanie Polonistycznego Centrum Naukowo-Informacyjnego na Uniwersytecie w Drohobyczu, w 2003 roku założyli Izbę Pamięci Brunona Schulza, a w 2004 roku zainicjowali w Drohobyczu Międzynarodowy Festiwal Brunona Schulza. Trzykrotna stypendystka Programu „Gaude Polonia” Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego RP (2006, 2008, 2012). Za organizację Międzynarodowego Festiwalu Brunona Schulza w Drohobyczu w 2009 roku otrzymała odznaczenie „Za dobrą sprawę” Lwowskiej Kapituły Orderu „Ji”. W 2012 roku uhonorowana odznaką „Zasłużony dla Kultury Polskiej” Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego RP.

Bibliografia

Andruchowycz Juri. 2010. Bruno i Porno. W Bruno Schulz jak literaturnyj heroj – Schulciwski inspiraciji ta interpretaciji. Literaturni ta naukowi notatky IV Miżnarodnoho Festywalu Bruno Schulza w Drohobyczi. Drohobycz: Polonistyczne Centrum Naukowo-Informacyjne im. Igora Menioka Państwowego Uniwersytetu Pedagogicznego im. Iwana Franki.

Bruno Schulz w poezji. Antologia otwarta. 2019. Koncepcja, słowo wstępne G. Józefczuk. Wybór W. Meniok, G. Józefczuk. Acta Schulziana 4. Drohobycz–Lublin: Polonistyczne Centrum Naukowo-Informacyjne im. Igora Menioka Państwowego Uniwersytetu Pedagogicznego im. Iwana Franki, Stowarzyszenie Fesrtiwal Brunona Schulza.

Ficowski Jerzy. 2018. Dlatego tak mi trudno przestać. W MIEJSCE. „Kilka rzeczowych uwag niechaj posłuży do zrozumienia sprawy…”. W 15. lecie Muzeum Pokoju Brunona Schulza w Drohobyczu. Koncepcja, red., słowo wstępne W. Meniok, G. Józefczuk. Acta Schulziana 3. Drohobycz–Lublin: Polonistyczne Centrum Naukowo-Informacyjne im. Igora Menioka Państwowego Uniwersytetu Pedagogicznego im. Iwana Franki, Stowarzyszenie Fesrtiwal Brunona Schulza.

Gauden Grzegorz. 2018. Polskie i moje przygody z Brunonem Schulzem. W Bruno Schulz a współczesna teoria kulturowa. Materiały VII Międzynarodowego Festiwalu Brunona Schulza w Drohobyczu. Red. W. Meniok. Drohobycz: Polonistyczne Centrum Naukowo-Informacyjne im. Igora Menioka Państwowego Uniwersytetu Pedagogicznego im. Iwana Franki.

Schulz Bruno. 1989. Opowiadania. Wybór esejów i listów. Oprac. J. Jarzębski. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.

Schulz Bruno. 2016. Księga listów. Zebrał i przygotował do druku J. Ficowski, uzupełnił S. Danecki. Gdańsk: słowo/obraz terytoria.

Szczerek Ziemowit. 2013. Przyjdzie Mordor i nas zje, czyli tajna historia Słowian. Kraków: Ha!art.

Tuszyńska Agata. 2015. Narzeczona Schulza: apokryf. Kraków: Wydawnictwo Literackie.

Żadan Serhij. 2018. Drohobycz. Przeł. J. Podsiadło. Ilustracje O. Czyhryk. Warszawa: PIW.

Pobrania

Opublikowane

2019-12-16

Jak cytować

Meniok, W. (2019). Dokąd uciec? Myśl niemożliwa i absurdalna…. Schulz/Forum, (14), 112–120. https://doi.org/10.26881/sf.2019.14.07

Numer

Dział

[wyznania]