Uniwersyteckie Czasopisma NaukoweBłogosławiona Marcelina Darowska jako prekursorka nowego feminizmu
Słowa kluczowe:
Marcelina Darowska, nowy feminizm, Jan Paweł II, rola kobietyAbstrakt
Niniejszy artykuł analizuje postać i działalność błogosławionej Marceliny Darowskiej w świetle „nowego feminizmu”. Tym, kto wprowadził ów termin do terminologii filozoficzno-teologicznej, był papież Jan Paweł II. Używał go odniesieniu do kobiet i apelował, by były one jego promotorkami. Konkretny sposób, w jaki współczesna kobieta może spełnić to wskazane przez papieża zadanie, podpowiada całym swym życiem, myślą i działalnością Marcelina Darowska.
Downloads
Bibliografia
Adamczyk D. (2013), Promocja godności kobiety w świetle Listu apostolskiego Mulieris dignitatem Jana Pawła II, „Studia Gnesnensia” nr 27.
s. Anuncjata od Trójcy Świętej (oprac.) (2010), O wychowaniu. W oparciu o zasady Matki Marceliny Darowskiej, Jarosław.
Arbatowska M.M. (2014), Edyta Stein – święta i feministka?, „Kultura-Media-Teologia” nr 19.
Benedykt XVI (2013), Ten, kto broni Boga, broni człowieka. Przemówienie do Kolegium Kardynalskiego, Kurii Rzymskiej i Gubernatoratu (21 XII 2012), „L’Osservatore Romano” nr 2 (34).
Bilska M. (2006), Nowy feminizm zzałożenia tradycyjnego ruchu feministycznego, „Edukacja Humanistyczna” z. 1.
Brykalska M. (1991), Emancypacja kobiet, w: Słownik literatury polskiej mXIX wieku, red. A. Kowalczykowa i J. Bachórz, Wrocław.
Chmielewski M. (1996), Marcelina Darowska – niepokalański charyzmat wychowawczy, „Ave. Pismo Diecezji Radomskiej” nr 43.
Chmielewski M. (2009), Odkryć „geniusz kobiety”. Synteza myśli Jana Pawła II na temat kobiety, w: Mulieris dignitatem. Promieniowanie kobiecości, red. T. Paszkowska, Lublin.
Gawkowska A. (2012), Teologia ciała, antropologia teologiczna, nowy feminizm, „Rozprawy Naukowe Akademii Wychowania Fizycznego we Wrocławiu” nr 36.
Gawkowska A. (2015), Skandal i ekstaza. Nowy Feminizm na tle koncepcji pojednania według Jana Pawła II, Warszawa.
Giemza B. (2019), Jan Paweł II jako promotor „nowego feminizmu”, „Przegląd Teologiczny” nr 2.
Hoff J. (red.) (2011), O kobietach. Studia i szkice. Wiek XIX i XX, Rzeszów.
Jabłońska-Deptuła E. (1993), Niepokalanki w polskim trwaniu, Niepokalanów.
Jabłońska-Deptuła E. (1996a), Historyczno-społeczny kontekst życia Marceliny Darowskiej, w: Marcelina Darowska. Niepokalański charyzmat wychowania, red. M. Chmielewski, Lublin.
Jabłońska-Deptuła E. (1996b), L’Osservatore Romano, wyd. polskie nr 10 (187).
Jabłońska-Deptuła E. (1996c), Marcelina Darowska. Niepokalanka 1827– 1911, Lublin.
Jabłońska-Deptuła E. (2007), Zakorzeniać nadzieję. M. Marcelina Darowska o rodzinie i dla rodziny, Lublin.
Jan Paweł II (1995), Encyklika Evangelium vitae, Kraków.
Jan Paweł II (1996), Adhortacja Vita consecrata, Częstochowa (nr 58).
Jan Paweł II (1999), List apostolski ogłaszający św. Brygidę Szwedzką, św. Katarzynę ze Sieny i św. Teresę Benedyktę od Krzyża Współpatronkami Europy, „L’Osservatore Romano” nr 12 (20).
Klejdysz N. (2014), Nowy feminizm – teoria i praktyka, „Przegląd Politologiczny” nr 2.
Korybut-Marciniak M., Zbrzeziak M. (red.) (2014), Życie prywatne Polaków w XIX wieku. „Portret kobiecy”. Polki w realiach epoki, t. 1, Łódź – Olsztyn.
Kosyra-Cieślak H., Szymczak R. i Siostry Niepokalanki (2005), Poszłam siać do Polski… i wzeszło. 150 lat pracy Zgromadzenia Sióstr Niepokalanek, Szymanów.
Kowalewska E.H. (2009), Walczący feminizm w konfrontacji z chrześcijaństwem, „Teologia i Moralność” nr 5.
Kulesza M. (2013), Marcelina Darowska w świetle romantologii – perspektywy badawcze, w: Aktywność publiczna kobiet na ziemiach polskich. Wybrane zagadnienia, red. T. Pudłocki i K. Sierakowska, Warszawa.
Kulesza M. (2019), Kierownictwo duchowe w listach Marceliny Darowskiej, w: Sacrum w doświadczeniu kobiet. Kulturowe perspektywy polska i światowa, Słupsk.
Kupczak J. (2013), Teologiczna semantyka płci, Kraków.
Matlary J.H. (2000), Nowy feminizm. Kobieta i świat wartości, Poznań.
Mroczkowski I. (1998), Nowy feminizm w nauczaniu Jana Pawła II, „Więź” nr 1.
Nabywaniec S. (2011), Marceliny Darowskiej system pedagogiczno-edukacyjny, w: O kobietach. Studia i szkice. Wiek XIX, red. J. Hoff, Rzeszów.
O’Brien Steinfels M. (1998), Trudności nowego feminizmu, „Więź” nr 1.
Peeters M.A. (2010), Globalizacja zachodniej rewolucji kulturowej. Kluczowe pojęcia, mechanizmy działania, Warszawa.
Petry-Mroczkowska J. (2012), Feminizm-antyfeminizm. Kobieta w Kościele, Kraków.
Prochowicz J. (2016), Kościół i feminizm – perspektywa dialogu, „Filo-Sofija” nr 33.
Sołtan M.A. (1977). Człowiek wielkich pragnień. Matka Marcelina Darowska, Szymanów.
Schumacher M. (2008), Kobiety w Chrystusie. W stronę nowego feminizmu, Warszawa.
Urbańska M. (2011), Wychowanie i kształcenie kobiet w XIX-wiecznej Polsce, „Saeculum Christianum” t. XVII, z. 1.
Zdybicka Z.J. (1995), Dlaczego kompleks feminizmu?, „Ethos” nr 1.
Zdybicka Z.J. (2003), Prawdziwy i fałszywy feminizm, „Roczniki Filozoficzne” z. 2.
Żarnowska Ż., Szwarc A. (red.) (1992), Kobieta i edukacja na ziemiach polskich w XIX i XX wieku, Warszawa.
