Die deutschen Sprachinseln im Cholmer und Lubliner Land um die Wende vom 19. zum 20. Jahrhundert

Abstrakt

Niemieckie enklawy językowe na Chełmszczyźnie i Lubelszczyźnie na przełomie XIX i XX w.

Kolonie niemieckie na terenie Chełmszczyzny i Lubelszczyzny miały charakter enklaw zarówno pod względem językowym jak i wyznaniowym, ponieważ procesy polonizacyjne przebiegały tu zdecydowanie wolniej niż w miastach. W czasie I wojny światowej kolonie zostały zniszczone a ludność deportowana w głąb Rosji. Po I wojnie światowej koloniści przystąpili do odbudowy swoich siedzib i egzystencji w ramach struktury społecznej i religijnej. W latach 20. i 30. ubiegłego wieku kolonie niemieckie na omawianym terenie stały się przedmiotem zainteresowania badaczy „niemieckiego Wschodu”, którzy włączyli ten teren w zakres swoich badań dotyczących tzw. niemieckich „Sprachinseln” w Europie Wschodniej.